Vandaag was een hartstikke spannende dag. We mochten over muiskleurige betonwegen en steenwegen fietsen in de achterbroekzak van Vlaanderen. Te midden van weilanden met of zonder koeien die ooit worden geslacht om een verdere uitbraak van rundertuberculose in de kiem te smoren. Soms afgewisseld met schilderachtige lintbebouwing die alleen uit Vlaamse klei kan gestampt worden.
Toch mochten we niet in de ontsnapping zitten. Dat besliste onze baas. Onze baas heet Marc. Marc won in het verleden twee keer Parijs-Roubaix. En ook nog een keer bij de amateurs. Als enige won hij in de twee categorieën. Dat vindt hij heel belangrijk om te vermelden.
Toen gebeurde er iets wat niet mocht. Ik zat in de ontsnapping. Als vanzelf. ‘PAS ATTAQUER! PAS ATTAQUER!’ fluisterde Marc in mijn oortje. Dat wil zeggen dat ik niet mocht aanvallen.
Maar ik kon niet. Mijn wiel kleefde aan dat van mijn voorganger tot ik naar de kop geslingerd werd om vervolgens weer in te schuiven bij mijn twee vluchtgezellen. En zo aldoor opnieuw.
Marc fluisterde iets harder dat ik me moest laten uitzakken om waterdrager te spelen voor Arnaud. Arnaud is een sprinter die dit jaar twee ritten won in de Ronde van België. Dat was knap. Hij was de enige niet-Belg die daar startte.
Maar mijn lichaam pruttelde tegen. Het was een routine die zich op mechanische wijze voltrok zonder dat ik ergens aan de noodrem kon trekken. Kon ik maar een mediagenieke advocaat betalen die onweerstaanbare drang zou inroepen. Dus begon ik zelf te argumenteren, wat Marc nog harder deed briesen.
Toch had ik het altijd naar mijn zin bij FDJ. Gelachen dat we hebben, vorige week nog. Toen maakte ik Marc wijs dat ik naar de ploeg van Tinkov trek en daar het zevenvoudige ga verdienen van wat ik nu krijg. Thibaut deed het bijna in zijn broek van het lachen. Maar Marc werd zo razend dat hij mijn huidige contract in duizenden stukjes scheurde en al stampvoetend het ontbindingsproces van de op de grond neergedwarrelde snippers versnelde.
Toen we hem na drie uur overtuigd hadden dat het maar een grap was, ging hij ook een grap maken. David, voor jou volgend jaar geen contract bij FDJ. Toen had hij op zijn beurt drie uur nodig om me te overtuigen dat het bittere ernst was. Dat was even minder grappig.
Aan het eind werd Arnaud tweede. Maar toen moest ik nog te horen krijgen de dag erna niet meer te mogen starten. De dag erna is een tijdrit. Dat is heel hard fietsen zonder te mogen uitblazen in het wiel van een ander. Dus stiekem was ik heel blij.
Het was een bijzondere dag. Ook rijden bij FDJ? Dat kan. Er is naar het schijnt een plaats vrijgekomen. Stuur voor meer inlichtingen een faxbericht naar Marc Madiot.
- Het nieuwe wielerjaar in 40 stellingen - 22/02/2022
- Wielrennen bestaat niet - 13/05/2020
- Ooit was er wielrennen - 07/05/2020