Open brief aan Mart Smeets

Foto: Clemens Rikken

Beginnen we hier nu al mee, was mijn eerste gedachte. Zijn er mensen die Mart en De Avondetappe nu al missen? Maar later die dag speurde ik tevergeefs de tv-gids door op zoek naar een late wielertalkshow. Ik keek nog eens en nog eens, maar kon niet vinden. Zondag wilde ik graag het nieuws over het Griekse referendum volgen en maandag las ik een boek. Ik vermaakte me er prima mee, maar toch voelde het alsof er iets mistte.

Jij weet wel wat. En met jou een heleboel anderen. Het oude kilometerpaaltje dat de afstand naar Parijs aangeeft, bijvoorbeeld. Maar ook je potsierlijke overhemden, de schijnbaar nooit veranderende tafelgasten, de soms naar kitsch neigende zinnen waarmee jij de samenvattingen van etappes aan elkaar praat, het steevast spreken over ‘LtD’ (Zeg: El Tie Die) in plaats van Laurens ten Dam, en je nooit aflatende behoefte om het altijd weer even over Lance Armstrong te hebben. Alle gênante optredens bij De Wereld Draait Door en Jinek in het voorbij televisieseizoen zijn je allang vergeven. Al zit je drie weken lang met alleen Blaudzun aan een tafel over wielrennen te lullen, ik vind het allemaal best. Zolang jij en De Avondetappe volgend jaar maar terugkeren, Mart.

Niets ten nadele van je opvolgers op andere kanalen, Mart, maar zij doen mij niets. Maandagavond zag ik een paar Vlamingen aan grote tafel bij een haven een glas wijn drinken. Het stemde mij droef. Die tafel en die grote bellen wijn, die hadden samen met jou bij een kasteeltje in de Ardennen moeten staan. Jij weet dat net zo goed als ik.

Jouw programma was altijd het perfecte excuus om elke avond een glas wijn teveel in te schenken. Na het horen van Dalida kon er rustig geslapen worden. En als het einde van een Tourweek naderde, dan begon je Bert Wagendorp, Thijs Zonneveld of Edwin Winkels stiekem al een beetje te missen. Dat geef ik eerlijk toe.

Nu heb ik wel een idee hoe we deze vergissing van de NOS kunnen herstellen. Als de omroep een deel van de overgebleven Champions League-miljoenen nu eens in een super-de-luxe touringcar steekt die jou als een soort Zonnekoning kriskras door Frankrijk rijdt, ben je er dan volgend jaar weer bij? Is dat iets, Mart? Trek je het op die manier nog wel om tot het einde der dagen De Avondetappe te presenteren? Ik hoop het van wel. En ik zal vast niet de enige zijn die dat doet.