Site pictogram HET IS KOERS!

Over de koerspet, en waarom alles dat vergeten is steeds sneller terugkeert

Martijn Sargentini

‘This hopelessly traditional, possibly outmoded, remarkably humble piece of headgear screams panache.’ -Tom Southam-

Het is nog niet eens zo lang geleden dat het klassieke, katoenen koerspetje hard op weg was naar de galerij van vergeten wielersouvenirs. Toen de helmplicht voor profwielrenners in 2003 werd ingevoerd, verdween het petje uit het zicht. Het zocht zijn laatste toevlucht op plekken diep weggestopt onder de uit de kluiten gewassen pothelmen.
Wie reed er tien jaar geleden nog met een koerspetje? Niemand toch zeker? Sponsors kwamen met honkbalpetten aanzetten. Het werd zo nog lastig om de podiumceremonie bij wielerwedstrijden te onderscheiden van die van de Formule 1.
Het geluk van de koerspet is dat die toebehoort aan slechts één sport. Een sport die als een bezetene haar erfgoed bewaakt, en waarin altijd figuren zullen opstaan om zich te ontfermen over onbenulligheden als een katoenen petje dat, volgens renners die het weten kunnen, slechts diende om hun kont mee af te vegen en het vervolgens aan supporters weg te geven.

Dient het petje dan verder nergens toe?
Toch zeker wel. Het beschermt het hoofd tegen de kou, weert priemende zon uit rennersogen en het klepje vangt, hoe kort het ook is, de grootste regendruppels. Het katoen neemt bovendien de zweetdruppels op en de pet is daarmee een prima alternatief voor de gelukkig al weer bijna uit het straatbeeld verdwenen bandana. Een item dat Pantani meenam in zijn graf, en waarvan we mogen stellen dat het daar een prima rustplaats kent. De bandana is geen retro zoals retro bedoeld is. De koerspet is dat wel.

Cycling cap
Casquette de vélo
Cappellino da ciclismo
Gorra de ciclismo
Koersklakske.

Opeens droegen nieuwe renners oude petten: Mark Cavendish, Yoann Offredo, Bauke Mollema, Niki Terpstra, John Degenkolb. De koerspet keerde terug op de grootste podia en in de stijlrubrieken van de prachtigste magazines. Vedetten van nu met een historisch besef laten harten sneller kloppen. Het cyclisme smult van petjes, brillen en baarden, liefst in een eclectische benadering van stijl en compleet met de naam van een sponsor uit de eigen kindertijd.  I  J  S  B  O  E  R  K  E.
De tijdspanne tussen ordinair en vintage is aan serieuze inflatie onderhevig. Alles komt steeds sneller terug.
Dat is goed nieuws voor de pet met de korte klep, die toebehoort aan slechts één sport.

Antwoorden Raad het plaatje:
Bovenste rij v.l.n.r.: Aad van den Hoek, Charly Gaul, Yoann Offredo, Frans Verbeeck en Gerard Vianen.
Middelste rij v.l.n.r.: Niki Terpstra, Andy Bishop, Arie den Hartog, Gilbert Desmet en Heddie Nieuwdorp.
Onderste rij v.l.n.r.: Johnny Schleck, Luc Suykerbuyk, Joop Zoetemelk, Piet Rentmeester en Bas van Eijk.

Doe mee met de Koerspetjeskoers tijdens de Arno Wallaard Memorial op 18 april!

Laatste berichten van Martijn Sargentini (alles zien)
Mobiele versie afsluiten