Een hele Tour lang krijgt u een column van onder de Moerdijk. Maar omdat Belgen in het algemeen, en de gastbloggers van extrasport.be in het bijzonder, héél erg lui zijn, wisselen Frederik De Brant en Matthias Vangenechten elkaar af voor een dagelijkse ‘Blik van de Belgen’.
Vernederend. Zo vallen de demarrage en het treiterende handgebaar van Froome op weg naar Peyragudes te interpreteren. Bradley Wiggins gaat maar één keer in zijn leven de Tour de France winnen. En het glanzend laagje dat op zo’n overwinning hoort te zitten, heeft Chris Froome er met zijn haantjesgedrag eigenhandig afgekrabd. De overwinning van Wiggins smaakt een beetje zuur. En dat komt omdat Froome in de champagne heeft gepist.
Bradley Wiggins heeft deze Tour mijn hart veroverd. Ik heb mijn sporthelden liefst met een kantje aan en een hoekje af. Wiggins is een Mod. Fan van The Who en Paul Weller en verzamelaar van vespa’s. Is liefhebber van Belgisch bier en maakt in z’n eentje makkelijk een hele bak soldaat. Bergop mag Froome dan wel de beste zijn, in de kroeg kan hij Wiggins niet volgen. En toch zal je Wiggo nooit betrappen op een treiterend handgebaar naar Froome als die bij de 10de pint niet meer kan volgen. “Wat? Moet je nú al overgeven?” Hij zou de pinten die Froome niet op kan, gewoon voor eigen rekening nemen. Every inch a gentleman.
Doodjammer dus dat er een smet rust op de zege van Wiggins. Dat hij steeds opnieuw moet horen dat Froome de beste bergop was. En dat een groot kopman zijn knecht zou laten wegrijden. Dat Wiggins in het geel de spurt heeft aangetrokken voor Boasson Hagen en Cavendish wordt daarbij al te makkelijk vergeten. Feit is dat Team Sky naar de Tour gekomen is met Wiggins als kopman en Froome als knecht. Met Wiggins in het geel en twee minuten voorsprong, gaat Sky nooit wat aan de verhoudingen veranderen. Dat weet Froome zelf ook. Als je dan tóch nog je kopman publiek te kakken zet door er meermaals van weg te rijden en dan weer in te houden, ben je gewoon geen teamspeler. Punt.
Hoe het ook kan? In de voorbereiding op de Tour de France ’99 won Jonathan Vaughters, knecht van Armstrong, de klimtijdrit op de Ventoux in de Dauphiné Libéré. Hij deed dat in een recordtijd (en vermoedelijk met meer doping dan bloed in zijn aderen) en zette The Boss op een volle minuut. Eenmaal in de Tour, nestelde Vaughters zich gewoon weer in het US Postal-treintje, netjes in de schaduw van Lance. Alles voor de kopman. Nederig knechten, het is een verloren ambacht.
Frederik De Brant
- Afscheid nemen bestaat - 22/07/2012
- Partypooper Froome heeft in de champagne gepist - 21/07/2012
- Leve de limieten - 20/07/2012