De Tour begint en de programmamakers gaan op zoek naar geschikte muziekjes om te draaien tijdens de uitzending. Die keuze is snel gemaakt, men grijpt terug naar de playlist van vorig jaar en het jaar daarvoor, enzoverder…. Het gevolg is dat men nu al jaren wordt geterroriseerd met dezelfde muziek, the usual suspects. Julien Clerc mag niet ontbreken, Gérard Lenorman komt weer aan bod, als eerbetoon aan De Mart een vleugje Dalida.

Enfin, je kent ze. Men zegt dan dat die muziek hoort bij het zomergevoel, het de soundtrack is die past bij de Tour. Ik associeer het met slonzige campings uit de jaren ’70 van de vorige eeuw. Helaas komt daardoor de nieuwe Franse muziek nooit aan bod, terwijl ze daar sinds de jaren van Dave c.s. niet hebben stilgezeten. Het Franse hedendaagse muzikale landschap is uiterst boeiend en divers. Er zijn tientallen boeiende hiphopbands, alternatieve rockgroepen en, jawel, zangers die proberen het Franse chanson te vernieuwen. Voldoende om iets anders te draaien dan die terreur waarmee men ons nu al tientallen jaren pest.

Dus, het is tijd om een nieuwe soundtrack bij de Tour te maken. Het is dat ik er zelf plezier aan beleef, want helemaal eenvoudig is het niet. Dat komt door de criteria die ik mezelf opleg: het nummer moet gemaakt zijn na 2000 (dat is een ruime marge) en in de titel moet er een verwijzing zitten naar de Tour. Helemaal gelukt is dat niet, hier en daar smokkel ik wat met het jaartal. Gelieve het me te vergeven. Enfin, ik hoop dat deze playlist bij de Tour de redacteuren van al die Tourprogramma’s inspireert om naar iets anders te grijpen dan maar weer eens Le Big Bazaar, Joe Dassin of godbetert Michel Sardou.

#1 Manau La Tribu de Dana.
De Tour begint in Bretagne, het is dan redelijk logisch om nummer met Bretoense invloeden te draaien.

#2 Black M: Sur ma route
De tweede rit, een lange tocht door Frankrijk. De juiste keuze om een rit door Normandië te begeleiden is duidelijk: Sur ma route.

#3 Noir Désir: Un Jour en France
In het begin van de Tour zijn er altijd van die lange ritten waarin geen geschiedenis wordt geschreven. Men is gewoon een dagje in Frankrijk, veel meer is het niet. Dus kies ik voor een nummer met als titel Un jour en France. Lijkt met logisch.

#4 Maître Gims: J’m tire.
Nog een lange vlakke rit. Gelukkig zijn er dan altijd avonturiers die geen hele dag in de buik van het peloton willen zitten en denken: ik ga er vandoor, je me tire.

#5 Zazie: Je suis un homme.
Greg Van Avermaet zet de boel op stelten. Geen betere omschrijving voor hem te bedenken dan dat hij een echte vent is. Zodoende: Je suis un homme.

#6 MC Solaar: La concubine de l’hémoglobine.
Men zegt dat er geen, of bijna geen, doping meer wordt gebruikt. Daar heb ik mijn twijfels over. En zie, vandaag wordt bekend dat de 19-jarige Gabriël Evans gepakt is op het gebruik van EPO. In een verklaring vertelde hij dat er nog volop EPO wordt gebruikt in zijn omgeving. Dus geen beter nummer te bedenken met in de titel het woord hemoglobine.

#7 Natasha St. Pier & Pascal Obispo: Mourir Demain.
Vrijdag, de Tour is een week onderweg en de eerste serieuze cols dienen zich aan. Vandaag is het nog redelijk eenvoudig, maar morgen wordt het ernstig. Sommige renners maken zich zorgen en denken aan de duizend doden die ze zullen sterven. Ze kunnen enkel denken: Demain, je vais mourir.

En uiteraard vatten we alles samen in een Spotify Playlist

Herman Chevrolet