Hoe en waarom Michel Pollentier in 1978 de Tour de France moest verlaten, is bij de meeste wielerliefhebbers wel bekend. Het is niet enige keer dat de hoekig rijdende Belg gedwongen uit een ronde wordt gehaald. Dat wordt me duidelijk als ik op Delpher.nl een beetje zit te zoeken op de Ronde van Zwitserland.
1984, rit 1. Er rijden tien renners weg en daar zitten grote renners bij als Phil Anderson, Urs Zimmerman, Theo de Rooij (in 1982 nog tweede in deze ronde), Acácio da Silva en Sean Kelly. Laatstgenoemde is niet verrassend de snelste van de groep en wint de rit. De leiderstrui gaat naar De Rooij.
Achter het peloton zit iemand tijdens de rit, in zijn ploegleiderswagen, ondertussen flink boos te zijn. Florent van Vaerenberg is van de SAFIR Van de Ven-ploeg (Safir-bier en vloerbedekking en behang enzo van Van de Ven) en heeft in de kopgroep zijn hele team gemist. Geen Ronny van Holen, Jef Lieckens, Luc Colijn en ook kopman Michel Pollentier schittert door afwezigheid.
Bij de bevoorrading sommeert hij zijn tien renners om onmiddellijk af te stappen vanwege gebrek aan strijdlust. ‘Een opmerkelijke ingreep’, schrijft het Limburgsch Dagblad de volgende dag. Kopman Pollentier krijgt van koersdirecteur Sepp Vögeli. ’Hij is de veroorzaker van dit schandaal’, foetert hij.
Vögeli legt de renners een startverbod op voor de wedstrijden die nog tijdens de Tour de Suisse worden verreden. En er zijn ‘Consequenties voor alle renners voor hun deelname in de toekomst.’
Voor Pollentier heeft dat laatste achteraf gezien geen gevolgen: voor de Belg is 1984 het laatste seizoen als wielrenner.
- UCI-man springt en juicht voor Jopie - 25/09/2020
- Raad het plaatje - 25/09/2020
- De spreekwoordelijke rode lantaarn - 18/09/2020
Geef een reactie