Site pictogram HET IS KOERS!

Pronostiek in doorschijnend peignoir. Een vooruitblik op La Primavera!

Hetiskoers-bloggers omarmen doorgaans kritiekloos de koers. Wat wil je ook. Neem nu bijvoorbeeld Leo Aquina, die zijn liefde voor Ligurië fraai verpakte in een licht doorschijnende hemelsblauw jurkje. Daar zet je toch onmiddellijk de TV door aan? (Hopend op de doorgaans bijzonder geestige toespelingen op het vrouwelijk schoon door Michel Wuyts en/of José de Cauwer?) En of dat allemaal nog niet genoeg is, kiekte onze Txurrukist Ken Lambeets een fraaie finishfoto van Andrei Tchmil in 1999.  Maar dat is allemaal doorgaans, die adhesiebetuigingen. Want toen was daar opeens Frank van Dam die snoeihard verklaarde zijn bed niet uit te komen voor La Primavera. Zoiets doet een tikkeltje naïeve wielerdevoot toch pijn.  Alsof opeens iemand zegt: ‘de koers is niet echt.’ Enfin, Van Dam heeft ook wel een klein beetje gelijk. Gelukkig weet Hetiskoers altijd weer alles bloedstollend spannend te maken. Want, hier zijn ze weer, de prono’s. Het is me een stel, dit keer!

Milaan – Sanremo, 17 maart 2012. Startlijst (PDF Alert)

Mark de Bruijn: Mark Cavendish (Team Sky) – Soms is voorspellen te voorspelbaar, is het aanlokkelijker outsiders te noemen of van Sagan, Kittel of Boonen topfavorieten te maken. Ten onrechte: die eerste twee zijn (nog) geen serieuze kanshebbers in zo’n lange koers. En Boonen wint al jaren geen grote sprints meer. Volgend jaar wint vast weer eens een aanvaller, zo leuk is Milaan-San Remo ook nog wel. Eén minder laffe voorspelling dan toch: de klinisch dood gewaande Gilbert test zijn benen op de Poggio, om te winnen in Vlaanderen.

Rechts: Poulidor wint Milaan Sanremo in 1961. Bron: www.dewielersite.net

Léon Geuyen: Greg van Avermaet (BMC Racing Team) – Wielerpronostiek is wishful thinking en daarom kies ik voor een renner die op het punt staat tot de Galerij der Allergrootsten toe te treden. Vorig jaar was hij er in Sanremo al heel dichtbij, dit jaar zal hij wellicht iets langer wachten. José de Cauwer is groot fan. Volgens hem zijn er maar weinig renners die van de schepper zoveel puur talent hebben meegekregen. Ik heb het over Greg van Avermaet. Natuurlijk, hij heeft de handicap dat er in zijn ploeg een zekere Philippe Gilbert rijdt, maar daarover zei Van Avermaet eerder dit: “Als we in 2012 met z’n tweeën alle koersen winnen die Gilbert vorig jaar alleen won, zal ik héél tevreden zijn. Zelfs als ik er maar eentje van win – maar dan liefst niet de kermiskoers van Gullegem.”

André van den Ende: Peter Sagan (Liquigas Cannondale) – De eerste paar uren van Milaan-Sanremo worden gedomineerd door een Italiaanse regisseur die ons trakteert op beelden van oude Italiaanse vrouwtjes die ergens in een kraampje basilicum voor in de pesto met een vijzel staan te bewerken. De helikopterpiloot zal net als vorig jaar ook weer dronken zijn, waardoor het kijken naar de koers voelt als een ritje in een achtbaan van het engste soort. In de finale eet krachtmens Peter Sagan de Poggio op en wint glansrijk.

Leo Aquina: Óscar Freire (Katusha) – Óscarito wint Milaan – Sanremo zaterdag voor de vierde keer in zijn loopbaan. Ik hoop dat de NOS net als vorig jaar een camera aan boord heeft bij Rabo-ploeg (kijk maar: http://nos.nl/video/227150-leef-mee-met-rabobank-in-milaan.html). Er zijn wielerliefhebbers die lullig doen over La Primavera. “Veredelde sprinterskoers”, roepen ze. Of: “Ik kijk alleen het laatste kwartiertje.” Dat zijn wielerliefhebbers die de klok hebben horen luiden, maar niet weten waar de klepel hangt. Zij moeten nog veel leren aan de hogeschool van het wielerliefhebberschap. Milaan – Sanremo is het ultieme genot. Driehonderd kilometer wachten, bordjes van anderen leegeten en verstoppertje spelen. Driehonderd kilometer om de koers te verliezen, tien meter om de koers te winnen. Óscar Freire weet dat als geen ander.

Bas van Eijk: John Degenkolb (it4i) – Ik hoop uiteraard op koers en wie weet een winnende ontsnapping maar als het een sprint wordt zal John Degenkolb winnen. De 2 kleinere ploegen van Nederland pakken op dit moment de prijzen die de Rabobank graag heeft. Laten we die pijniging nog even voortzetten. Daar worden ze groot en sterk van.

Sander Peters: Filippo Pozzato (Farnese Vini) – Zoals sommigen wellicht weten, heb ik het niet zo op Italië, Italianen en Italiaanse koersen. Milaan-San Remo spant voor mij de kroon, in negatieve zin. Een paar molshoopjes, en een zooitje haarspeldbochten. Een hoop dikdoenerij om niets. Kouwe drukte, typisch Italiaans. En wie past daar nu beter bij als winnaar dan Pipo Pozzato. Italiaanser heb je ze niet, overschatter ook niet. Hij wint en dan mag ‘ie weer fijn een jaartje rondparaderen op de fiets.

Passaggio della corsa a Savona 2010

Frank van Dam: Mark Cavendish (Team Sky) – Een middagje gapen bij Milaan – Sanremo. En als ik aan het eind vande middag in een diepe comateuze slaap ben gesukkeld wint Mark Cavendish. Dit lees ik ’s avonds dan weer op Teletekst.

Andre Schaminee: Peter Sagan (Liquigas Cannondale) – Ik heb mijn pink even in mijn theewater gedoopt, en dit is de uitkomst. Peter Sagan.

Frank Heinen: Alessandro Bal… Oscar Friere (Katusha Team)  – Ieder jaar begint het klassieke voorjaar voor mij in de keuken van mijn ouderlijk huis, als ik tijdens de afdaling van de Poggio de risico’s van de renners niet langer aan wil zien en tot aan de laatste paar honderd meter alleen luister. Het zal wel een kwestie van voorjaarswennen zijn, want tegen de tijd van levensgevaarlijke, spekgladde Tourafdalingen zit ik aan de buis gekleefd.
Wie er gaat winnen, is niet te voorspellen – en daarom is het juist zo leuk om te doen.
Als ik de startlijst bestudeer, maakt ongeveer de helft van het peloton een gerede kans, al zie Filippo Baggio (kan beter gaan voetballen) of Martijn Verschoor niet meteen naar de zege soleren. Wordt het een sprint of wordt het een uitputtingsslag: in geval 1 lijkt de tandem Boasson Hagen – Cavendish onverslaanbaar. Maar onverslaanbaren winnen zelden, in San Remo (denk aan vorig jaar). Daarom kies ik in de sprint voor Oscar Freire, voor wie ik eigenlijk altijd kies als hij op de startlijst staat.
Mocht er een groepje wegrijden, dan gaat mijn stem naar Alessandro Bal- nee, toch Freire.

Martijn Sargentini: Heinrich Haussler (Garmin Barracuda) – ’’t Was de band Interpol (NYC) die ooit ’t mysterieuze nummer ‘The Heinrich Manoeuvre’ uitbracht. Na morgen weten we waar dat op sloeg. Haussler vuurt opnieuw zo’n pijl af als toen in 2009. Enige vraag is: komt er dit keer net als drie jaar geleden nog één man overheen? Die man heeft nu een regenboogtrui aan en een ezeltje van Kuurne in z’n achterzak. Twee niet al te fraaie talismannen. drie sterren voor Heinrich!

Wibe Balt: Peter Sagan (Liquigas Cannondale) – Rabomoe ben ik. En ik krijg een allergische reactie van hun startlijst. Wil de grootste Nederlandse professionele wielerploeg eigenlijk wel vooraan rijden? Of zijn we dit voorjaar getuige van een complex en onnavolgbaar Rabo-stappenplan dat uiteindelijk leidt tot grote overwinningen van onwerkelijk goede Raborenners in het bijzonder (andere ploegen zijn ook welkom, hoor, daar is vast wel weer een mouw aan te passen) en juichende mensen in het algemeen?  In deze blog-arena vol tot de tanden bewapende prono-gladiatoren die in meer of mindere mate hun hart hebben verpand aan Italianen en hun friemelkoersen langs verschoten tuinhekken, slecht gepleisterde muurtjes, corrupte carabinieri, kleine bruine bibbelknabbelhondjes (2010) en onontwarbare bovengrondse kabelweefsels, wil ik daarom voor eens en voor altijd uittrompetteren dat Nederlandse ploegen mij gestolen kunnen worden. Nederlandse renners ook, behalve Karsten Kroon dan. Ik kap ermee. Geef mij maar Frédéric Amorison, die – zonder hem een gimmick te willen maken, de beste man WON tenminste de Waalse Pijl – alleen NIET meedoet aan Milaan Sanremo. More’s the pitty. Neen, het wordt een Liquigaz-festijn. Peter Sagan trapt, na nietsontziend kopwerk van schoonfietser Daniel Oss, iedereen naar huis in een schitterende sprint, vol wapperende matjes, glimmende zonnebrillen, gladde tronies en glinsterende sieraden. Tom Boonen wordt (weer) tweede. Mark Cavendish stapt af, omdat hij de prono’s van Hetiskoers van tevoren gelezen heeft. Op zijn Blackberry. Gelukkig maar, anders had Sagan geen kans.

Laatste berichten van Wibe Balt (alles zien)
Mobiele versie afsluiten