Of over geloofwaardigheid. Tegenwoordig net zo’n holle frase als respect.
Maar stop vooral de pleidooien tegen het terugblikken.
Sorry voor zoveel dubbele ontkenning: zó 2012. Maar blijf maar eens scherp met die gebroken nachten. Ook niet meer doen alsjeblieft: analyses van lichaamstaal, herhalingen van de biecht in slow motion, analytici die tekeer gaan op een touch-screen om hun gelijk te halen.
Wat ik wil is een greintje historisch besef.
Dat er weinig nieuws zat in deel twee.
Ik kan alleen maar medelijden hebben met wie zo in slaap viel én weer wakker werd.
Alsof we ooit een man twee nachten achtereen zijn demonen zó diep in de ogen zagen kijken.
Zonder drank zelfs.
Alsof er ooit eerder een vedette geweest is met zo’n nauwgezette biecht, die de -welbespraakte- zelfreflectie er gratis bij deed. En kom nu niet met Floyd of Tyler aanzetten.
Hij heeft niet alles gezegd nee.
Noemt geen namen.
Legt niet uit hoe het systeem werkte.
Je zou het bijna chique kunnen noemen, hoe hij de strategie verlaten heeft van de vlucht naar voren. Hoe hij zelfs wegslikte wat inmiddels de hele wereld ziet, de pijnlijkheid van klokkenluider Betsy Andreu. Ze werd in haar hysterica bijna net zo meelijwekkend als hij.
Ze zouden elkaar binnenkort zomaar eens kunnen treffen bij het wisselen van een dwangbuis.
Misschien zagen we wel een patiënt aan het werk -noem hem een psychopaat.
Amper losgeweekt van de zelfverkozen verstikking in z’n leugens, zó de buis op.
Als we zoiets al ooit eerder zagen dan was het bij Bill Clinton, niet in de sport en zeker niet in het boersige wielrennen. Zelden ook had ik zo weinig zin in het nieuwe seizoen. We weten immers nu al wat het hoogtepunt zal zijn. En dan heb ik het niet over de Ronde van Gabon.
Wat een bundeling van onbenul, de pleidooien om weer eens tot de orde van de dag over te gaan.
Of nog ergerlijker: gratuit blijven herhalen dat we dit allemaal al wisten.
Ik niet dus.
Benadrukken dat er nog zoveel vragen open blijven. Ook al geheel in lijn met het recht dat we claimen in onze multimediademocratie: álle vragen moeten beantwoord worden en wel subiet.
En anders pissen we vrolijk verder over je lijk.
Wat een betweterigheid. Of noem het verveling, gesponsord door de firma sociale media. Daar waar het overschreeuwen van de zure huttenbrigade nog makkelijker is dan een dopingtest omzeilen.
De meningenmachine heeft ons murw gebeukt, we zijn blind geworden voor feitenkennis en dat greintje historisch besef.
Natuurlijk waren het ingestudeerde antwoorden.
Natuurlijk klopte niet alles. Wat mag je van een pathologische leugenaar verwachten?
Zie de complotdenkers uit hun holen kruipen om weer een portie gelijk te halen, we zullen nooit meer van ze verlost raken. Nu weer moeten ze onomstotelijk bewezen zien dat die UCI een corrupte bende is.
En zo ontgaan ons de echt belangrijke zaken. Dat zich ondertussen nog maar weinig Nederlandse wielerprofs gemeld hebben met een vrijwillige en volledige bekentenis bijvoorbeeld. Los van wat anonieme quotes en het slap geconstrueerde verhaal van Steven de Jongh. En nu doet ook Danny Nelissen een duit in het zakje. Waarbij hij trouwens net als Armstrong subtiel duidelijk maakt dat zijn WK-titel niet besmet was.
Een beetje een schone start maken mag wel.
Puriteinse liefhebbers en moraalridders, ga rustig genieten van de Tour Down Under. Of ontdek schoonheid in de Vlaamse drek, waar mannen zwoegen in onpeilbare voorspelbaarheid.
Geef mij de echte drek maar, desnoods nabeschouwingen tot diep in de zomer, mits ze iets toevoegen dan. Ik zal mezelf troosten met de gedachte dat er na deze week altijd nog iemand eenzamer is.
Gelukkig haakt een groot deel van de huilende wolven af na de episode Oprah.
Wij de liefhebbers mogen het kaf van het koren scheiden. De freaks die nog nagenieten van het hoofdgerecht, ook al blijkt de nasmaak er eentje te zijn van harde stukjes.
Misschien ook haken nu degenen af die hun ongemakkelijke gevoel maar niet onder woorden wisten te brengen en daarom maar vluchten in de toekomstige tijd. Misschien duiken de complotdenkers weer op een volgend dossier.
Er is hoop.