De priester van de Oudenbergkapel in Geraardsbergen is te laat. Net als ik met een vloek – vergeef mij, ik wist niet wat ik deed – mijn laatste restje energie heb aangesproken om voor de tweede keer vandaag de laatste meters van De Muur te bedwingen komt hij naar buiten met wijwater en kwast. Onderaan de klim hadden zijn zegeningen mogelijk meer effect gesorteerd, maar nog beter was het geweest als hij halverwege was gaan staan, zijn heilige gereedschap op de schots en scheef liggende kasseien had gelegd en me een echt duwtje in de rug had gegeven. Maar goed, als Mohammed niet naar de berg komt, dan komt de berg wel naar Mohammed.

De geestelijke wenst het internationale wielergezelschap alle goeds toe voor de rest van het seizoen en dat is natuurlijk sympathiek. Het rondspattende water besluit een pittige maar mooie rit door het glooiende Vlaamse land, drogend in de lentezon. Over de Bosberg gaat het waar Edwig Van Hooydonck, de echte Leeuw van Vlaanderen, tweemaal zijn beslissende slag sloeg in de Ronde van Vlaanderen. We trekken ook over de Valkenberg, de Berendries en nog een klim waar ik te moe was om op het bord naar de naam te kijken. Telkens als de tank leeg dreigt te raken is er mattentaart (immaterieel Unesco erfgoed) en koffie of een stevige pint. Het is minder dan 48 uur voor de start van de 100ste Ronde en de trainende ploegen van Cannondale, Lampre en Qhubeka schieten ons voorbij. De dranghekken worden van trucks geladen en in elk gesprek aan de toog vallen de namen van Cancellara, Sagan en Van Avermaet minimaal een keer. Vlaanderen hunkert.

Ook Eddy Merckx, tweevoudige winnaar van de Ronde van Vlaanderen, kan niet wachten tot zondag, maar hij wil het die avond toch vooral over de innovatieve fietsen hebben die zijn naam dragen. Hij oogt vermoeid en ongemakkelijk voor een zaal vol journalisten, maar als iemand vraagt of hij vroeger graag met klikpedalen had willen koersen, glinsteren zijn ogen. ‘Dan had ik in 1972 bij mijn werelduurrecordpoging zeker de vijftig kilometergrens doorbroken.’ Hij bleef op 49.431 meter steken en dat spijt hem nog zichtbaar. Dat hij op zondag niet meer van start gaat ook, maar allez hè, ook voor een Kannibaal is het na 525 overwinningen wel een keer mooi geweest.

Wiep Idzenga
Laatste berichten van Wiep Idzenga (alles zien)