Je zal maar uit Harkema komen en vrijdag voor het oog van de hele wereld op het podium in Belfast in een roze truitje gehesen worden. Harkema, het dorp van stoere mannen in zwarte leren jassen. Daar schoppen ze je in tweeën als je met roze voetbalschoenen op het voetbalveld verschijnt, vraag maar aan Oebele Schokker. Het was dat die er zoveel ballen in schoot op zijn roze schoentjes. Oebele werd daarom alleen maar vierkant uitgelachen door de Harekieten.
Pieter Weening is deze week dan ook al een paar keer zwetend wakker geworden van die nachtmerrie. In 2011 dacht hij ook dat hij het mooi bekeken had. Even rustig het shirtje rechttrekken in de laatste meters, handen omhoog en met een paar meter voorsprong de heroïsche etappe over de Strade Bianche winnen. Het waren net een paar meter teveel en daar stond hij dus in zijn roze truitje op het podium. Je zag hem toen denken, dit wordt weer een lange winter.
Die winter daarvoor hadden ze hem vaak geplaagd in de plaatselijke kroeg dat het nu toch wel heel lang geleden was dat hij een keer een ritje in ‘dat rondje’ gewonnen had. Nu had hij zich het schompes getraind om een etappe te winnen en ze de mond te snoeren daar in de Heideroos, maar die roze trui? Daar had hij even niet aan gedacht. Hoe moest hij zich hier nu weer uit redden? Gewoon stoer blijven lachen, die lekkere rondemissen leiden de aandacht toch wel af.
Toen hij na de eerste bergetappe ook nog eens van een of andere monnik (of was dit nu de Paus?) op het podium een beeldje in ontvangst moest nemen in plaats van de kussen van die lekkere missen was de maat vol voor de stoere Harekiet. Op de Etna genoot hij daarom van het uitzicht, maakte nog een wegwerpgebaar naar de camera maar glimlachte stiekem toen hij Contador in het roze op het podium zag staan.
Nu dreigt weer diezelfde nachtmerrie. Hij heeft hij het zijn ploegleider al horen zeggen. “We gaan Pieter tijdens de Giro wel terugbetalen voor zijn geweldige werk voor Gerrans”, zei White direct na Luik Bastenaken Luik. Die zegt vrijdag dus voor de ploegentijdrit tegen zijn mannen dat Pieter als eerste zijn wiel over de streep mag duwen. Maar wat doet Weening? Die geeft er in de laatste paar kilometer nog een keer een beste snok aan en laat dan lopen. Na de finish zegt hij dat de sterkste de trui verdient en dat hij dat vandaag niet was maar dat hij blij is voor zijn ploeggenoot.
Weg met al dat roze gedoe, denkt Weening. Laten ze in Harkema zaterdag de auto’s maar rood verven als Harkemase Boys kampioen wordt. Eerst even ergens een kwartiertje verliezen en dan op jacht naar een etappezege. Gewoon een ritje in dit rondje winnen, dan kan ik na het seizoen rustig mijn biertje drinken in de Heideroos in plaats van Heideroze.
- Pieter de bouwvakker - 17/06/2016
- Wij willen koersinformatie! - 21/04/2015
- Nooit vergeten wielrenner: Henk Boorsma - 31/03/2015