Start van de Tour in Nederland: een mijlpaal voor het vrouwenwielrennen

Spontane weekendplannen zijn vaak de beste. Zo stel ik op een zaterdagavond aan mijn vriend voor: “Wat vind je ervan om komend weekend een nachtje naar de Olympische Spelen te gaan?” “Eh… oké?” antwoordt hij aarzelend, maar met een glinstering in zijn ogen. “Let’s go!” En zo zien we met eigen ogen hoe Sifan Hassan Olympische sportgeschiedenis schrijft door een unieke triologie te voltooien én Nederlands goud te halen op de marathon. Heel Nederland heeft het erover.

Tekst: Nynke Cuperus

De dag na Hassan’s indrukwekkende prestatie staan de dames van Visma-Lease a Bike aan de start van de Tour de France Femmes. Ze dragen een bijzonder shirt met daarop een eerbetoon aan Nederlandse sportvrouwen. Met de campagne ‘The Power of Orange’ wil het team iedereen aanmoedigen om het beste uit zichzelf te halen en groot te durven dromen.

Marianne Vos is een van die vrouwen die dat doet. Ze droomde van een Tour de France voor vrouwen en ondanks de hobbelige weg, bereikte ze haar doel in 2022. Een belangrijk moment in de ontwikkeling van het vrouwenwielrennen. Net zoals dit jaar, want de Tour de France Femmes start voor het eerst buiten Frankrijk én in Nederland. Demi Vollering, die bij de Grand Départ zichtbaar geëmotioneerd raakt, ziet dat ook: “Ik voel hoe bijzonder dit is, en ik ben zo trots,” zegt ze terwijl ze haar tranen bedwingt.

De Tour in Nederland, daar wil ik als vrouwelijke fietser natuurlijk ook bij zijn. Als ik aan een vriend vertel dat ik de tweede en derde etappe wil gaan kijken, merkt hij op: “Dat kan tegenvallen na het zien van de Olympische Spelen. Zoveel mensen als bij de marathon zullen er vast niet staan.” Ik antwoord dat dat juist een reden is om wél te gaan. “Als iedereen thuisblijft, verandert er niets in de vrouwensport.” Ik denk dat de aanwezigheid van fans cruciaal is voor de groei van het vrouwenwielrennen. En dus draagt elke bezoeker er weer een steentje aan bij.

Dat ik niet bang hoef te zijn dat een wielerwedstrijd voor vrouwen zou tegenvallen, wordt in Rotterdam bevestigd. Want hoewel het parcours niet afgeladen vol is, ben ik blij met wat ik zie. Het is gezellig druk en gemoedelijk. Opa’s en oma’s zijn met hun kleinkinderen naar de Erasmusbrug gekomen, waar ze vlaggetjes en petjes verzamelen. Zodra een renster voorbij raast, klappen ze enthousiast of slaan ze op de boarding. Na de finish rennen de kinderen in groepjes naar de rensters voor handtekeningen, net zoals Vos dat vroeger zelf deed bij haar idolen in de Tour de France.

Ook de typische wielerfan – de man van middelbare leeftijd – is volop aanwezig bij de Tour de France Femmes. Net als de kinderen dragen zij trots de roze petjes met de tekst ‘Allez Allez’. Daarnaast zie ik meerdere groepjes meiden, ze zijn vriendinnen van een renster en zichtbaar trots. Andere meiden lopen met gebruinde benen in een spijkershortje op deze warme dag. De wieler-tanlines verraden dat ze zelf ook fietsen. En daar word ik blij van.

Je merkt dat de Tour de France Femmes nog niet zo groot is als de mannenwedstrijd, maar dat maakt het voor bezoekers juist leuker. Je kunt letterlijk een kijkje nemen in de keuken van de ploegen. Langs de Erasmusbrug staan de teambussen opgesteld, waar mechaniekers druk bezig zijn met de fietsen. Hier geen hekken, afzetlinten of toegangsbewijzen; je mag zo dichtbij komen dat je de fietsen kunt aanraken. Al betrap ik niemand daarop. Ondertussen trappen de rensters rustig warm, terwijl nieuwsgierige bezoekers om de bussen krioelen. Ook hier geen massa’s mensen, maar wel een gezellige drukte.

De cijfers bevestigen dat Nederland het vrouwenwielrennen omarmt. Volgens de tourorganisatie staan er tijdens de drie Nederlandse etappes in Rotterdam, Dordrecht en Den Haag zo’n 415.000 bezoekers langs het parcours. Ter vergelijking: dat is meer dan zeven keer een volle ArenA. Prachtig! Bovendien zien miljoenen mensen de beelden, want de wedstrijd wordt in 190 landen uitgezonden, waaronder live bij de NOS.

Hoewel het vrouwenwielrennen nog in de kinderschoenen staat, bewijst de Tour de France Femmes dat dromen van gelijkwaardige kansen en erkenning steeds meer werkelijkheid worden. Sifan’s triologie op de Spelen vertelt ons genoeg: geen enkele droom is te groot.  Één van mijn dromen? Dat Nederland net zo enthousiast wordt van deze Tour als van de prestaties van Sifan.