Iedereen in Italië weet dat er twee zekerheden zijn in het leven: je gaat dood, en je de weg voor je huis wordt één keer in je leven geasfalteerd: als de Giro langskomt.

In de nieuwe Asterix en de race door de laars is het niet anders. Senator Lactus Bifidus, verantwoordelijk voor het Romeinse wegdek, bedenkt de race door de laars als reactie op de kritiek op het wegonderhoud. De race als showcase voor het moderne Italië, niet anders dan de Giro nu.
En hoewel de race niet per fiets (immers nog niet aanwezig in het Romeinse rijk), maar door wagenmenners wordt gereden is de Giro er duidelijk in te herkennen.
Zo wordt de race gehouden om alle Italische volkeren te verenigen. In de afgelopen 108 jaar is ook de Giro een belangrijk element geweest in het leren kennen van andere delen van het land door de Italianen.
Dino Buzzati gebruikte in zijn meesterwerk over de Giro van ’49 veel Homerische vergelijkingen en andere klassieke stijlfiguren uit de oudheid om de tweestrijd tussen Coppi en Bartali  te beschrijven.  Asterix laat ons door elementen van het (Italiaanse) wielrennen in die oudheid langs te laten komen juist waarderen wat die elementen zo waardevol maken. Zo komen de Strade Bianche langs, naast doping, paparazzi, tifosi, reclamekaravanen, list en bedrog, de helmplicht en nog veel meer.
Na de dood van Goscinny heeft de Asterix-serie lang geworsteld, maar nu hebben Ferri en Conrad een aantal sterkte albums neergezet. Van dit album gaat je striphart, maar ook je wielerhart sneller kloppen. En aangezien het nog 73 dagen is (op het moment van schrijven) tot de Omloop, kunnen we dat allemaal gebruiken.
Asterix en de race door de laars
Jean-Yves Ferri en Didier Conrad
46 pagina’s
Rick Lindeman