‘Whosoever is delighted in solitude is either a wild beast or a god.’
Lange tijd was Abdoe kwijt. Hij wilde niet gevonden worden. Niet door schrijvers van een Nederlands wielerblogje, niet door gerenommeerde internationale wielerverslaggevers, door niemand. Hij wimpelde elke vorm van aandacht af en zonderde zich af in
Het Zwarte gat. Metafoor voor de leegheid van een bestaan zonder doel, zonder roem en zonder het vertrouwde ritme van trainen, slapen, eten en presteren. Aanduiding voor de moeizame zoektocht naar een zinvolle invulling van een leven zonder topsport. Een proces dat niet altijd even soepel verloopt.
Als er
Ik heb Abdoe zien fietsen, ook al was het op tv. Het is de eerste herinnering die ik heb aan de Tour de France. Als je me vraagt wie de grootste sprinter in de Tour de France ooit is, antwoord ik Djamolidin Abdoesjaparov.
Het liefst fietste hij zonder helm,