Site pictogram HET IS KOERS!

Teun van Vliet: een positief mens

Leo Aquina

De laatste Nederlandse winnaar van de Omloop Het Nieuwsblad (voor Langeveld in 2011, red.) was Teun van Vliet. Hij won in 1987, toen de koers nog Omloop Het Volk heette. Meer dan de opening van het nieuwe wielerseizoen is de Omloop de afsluiting van een zwart gat. Tegenwoordig kan de wielerliefhebber via Livestreams op internet al in januari de Ronde van Qatar volgen, maar dat is surrogaat. Pas als de profs hun handtekening zetten op de startlijst in Gent komt er een eind aan de lange koersloze winter. De Omloop is het licht aan het eind van de tunnel, de wedergeboorte van de wielerkoorts, de Primavera van de Lage Landen. Want laten we eerlijk wezen, Milaan – San Remo speelt toch een beetje vals daar aan die Italiaanse Rivièra.

Voor Van Vliet markeert  de zege in 1987 het eind van een moeilijke periode. In 1986 is hij als jonge belofte overgestapt naar de grote Panasonic-ploeg van Peter Post, maar vanwege blessures valt zijn seizoen grotendeels in het water. Van Vliet zet zijn zinnen op revanche en traint in de winter als een bezetene. In het boek ‘Teun van Vliet, drank, vrouwen, de koers en de dood’ van Guido Bindels vertelt hij daar zelf over:

“Die winter was overal in Europa streng en je had toen nog niet dat de renners elders de zon gingen opzoeken om te trainen. Waar anderen door het slechte weer een mindere voorbereiding kenden, daar nam ik op die manier meteen voorsprong. Maar het was nog niet genoeg, ik wilde niet alleen het voorjaar, maar het hele seizoen goed zijn. Dus moest ik nog meer verzinnen.”

Van Vliet maakt indruk op Walter Planckaert. “Manneke, als gij er zo voor staat, gaat gij straks gewoon de Omloop Het Volk winnen”, citeert Bindels de ploegleider. En dat doet Van Vliet dus ook. Het is de opmaat voor zijn meest succesvolle jaar als wielrenner. Van Vliet wint in 1987 onder meer ook Gent-Wevelgem en de Ronde van Nederland. Die laatste overwinning waardeert hij zelf meer dan zijn latere gele truien in de Tour de France.

“Want toen ik in de Tour op het podium stond, was de ellende met mijn gezondheid link eigenlijk al begonnen. Daardoor kon ik daar ook niet echt meer van genieten”, zegt hij in het boek van Bindels. Van Vliet krijgt last van een darmaandoening, die hem in 1990 bijna het leven kost. Na vele operaties, waarbij anderhalve meter darm wordt verwijderd, is hij op 28-jarige leeftijd van het ene op het andere moment ex-renner.

Bij de pakken neerzitten is geen optie. Met niet aflatende energie pakt Van Vliet het ene project na het andere aan. Hij is onder meer verslaggever voor Veronica en RTL5, gastheer in de Tour de France, projectontwikkelaar en kroegbaas. In 2000 slaat het noodlot opnieuw toe. Van Vliet wordt getroffen door een hersentumor, goedaardig, maar desalniettemin moet hij onder het mes. Opnieuw moet Teun  vechten voor zijn gezondheid en opnieuw wint hij met glans, maar in 2006 is het weer mis.

Deze keer is de tumor niet goedaardig. Artsen geven hem nog maximaal een jaar te leven. Weer pakt Van Vliet de handschoen op . Hoewel de tumor zijn spraakvermogen ernstig aantast, blijft Van Vliet mens onder de mensen. Hij speelt een belangrijke rol in de lobby om de Tour de France naar Rotterdam te halen. Die lobby slaagt en in 2010 geniet de oud-renner samen met heel Nederland van een prachtig wielerfeest in de Maasstad. Burgemeester Opstelten noemt Van Vliet  een ‘onmisbare schakel’. “Het is moeilijk te voorspellen hoe het nu verdergaat”, zegt een arts in Bindels’ boek over de tumor. Maar in 2011 is Teun er nog steeds. “Ik ben een positief ingesteld mens, dat zit nu eenmaal in mijn karakter.”

Meestal hoop ik bij een wielerklassieker op een Nederlandse winnaar, maar tijdens de Omloop niet. Van mij mag Teun van Vliet voor altijd de laatste zijn, opdat zijn naam tot in lengte der dagen wordt genoemd als de wielerwereld zich opmaakt voor de jaarlijkse wedergeboorte.

Laatste berichten van Leo Aquina (alles zien)
Mobiele versie afsluiten