Na enkele jaren in het amateurpeloton en verscheidene keren de Marmotte te hebben gereden was ik toe aan een nieuwe uitdaging. Bikegear.cc The Ride vervulde dat verlangen. In september rijd ik eerst The Ride Ardennes. Een warmlopertje voor het grotere werk in 2018, wanneer ik me ga wagen aan The Ride. Acht dagen, acht landen en een onuitspreekbaar aantal hoogtemeters. Via deze weg hou ik jullie op de hoogte van mijn voorbereiding. Afgelopen weekend reed ik The Ride Ardennes, het kleine broertje van The Ride, als opwarmer voor het grotere werk.
La Roche en Ardenne is één van de mooiere plaatsjes in de Waalse Ardennen en de thuisbasis voor The Ride Ardennes. Vanuit het hart van de Ardennen stonden er drie zware etappes op het programma met elk talloze hoogtemeters.
Weerbericht
Mijn aanloop naar dit zware weekend bleek niet al te goed. Twee verhuizingen in een maand en alles wat daarbij kwam kijken had invloed op mijn trainingen en energieniveau. Mede daarom zat ik in de laatste weken nauwelijks op de fiets. Hoewel ik daarvoor goed had getraind en derhalve een goed basisniveau had, was ik toch enigszins zenuwachtig voor wat komen ging. Gelukkig was ik niet alleen. Samen met twee andere HiK’ers reisde ik zuidelijk naar La Roche en Ardennes. Met argusogen bekeek in de week voorafgaand aan de The Ride Ardennes het weerbericht. Een bedenkelijke temperatuur en talloze regenbuien werden voorspeld en niets bleek minder waar. Gelukkig had ik goed ingepakt en kon ik elk weertype tackelen met een passend kledingstuk.
Dag 1: Valse start
Na verkeersproblemen kwamen we vrijdag erg laat aan op camping Floreal. Toch was het welkom zeer hartelijk. Meteen kreeg je een indruk van de organisatie en het belang van de vele vrijwilligers die dit evenement mogelijk maakten. Snel toverden we een Safari-tent om tot ons thuis. Nagenoeg iedereen was al gestart en terwijl wij voor de bezemwagen de eerste dag van 69km volmaakten kwam de regen met bakken uit de hemel. Door het glooiende wegdek (volgens mij is het nergens vlak geweest) bleven we echter lekker warm. Wat dat betreft ging er best een wereld voor me open. Ik reed slechts tweemaal eerder in de Ardennen tijdens de LBL-cyclo. Dit gedeelte kende ik nog niet en dus voelde ik me letterlijk als een vis in het water. Parcoursbouwer Gijs Bruinsma had ook nog een leuke verrassing in petto die vrijdag. Als laatste klim van de dag moest de Haussire nog bedwongen worden, meteen ook de eerste challenge van het weekend. Elke dag werd er een tijdgeregistreerde klim opgenomen in het parcours en op basis daarvan werd een klassement opgemaakt. Een ware kuitenbijter, die Haussire en na een korte afdaling zat de eerste etappe erop. Wat is het dan heerlijk dat er mensen klaar staan met warme bouillon en je de fiets even af kunt spuiten zodat die ook de volgende dag weer netjes de weg op kan. Daarnaast is er een serviceteam van Canyon aanwezig om alle fietsen te checken op technische onregelmatigheden. Hulde! Na een warme douche volgt een heerlijk diner van sportkeuken.nl met lasagne en pastasalade. Tijdens de avondbriefing door Carlo en Gijs wordt als afsluiter de dagfilm laten zien. De mannen van Cut to Black hebben zichzelf overtroffen en laten perfect zien wat dit evenement zo mooi maakt. De eerste dag, met meteen al flink wat hoogtemeters, heeft zijn tol geëist en we zijn alledrie blij dat we in ons bed liggen. Na een korte föhnsessie om de essentiële kledingstukken te drogen zit dag 1 erop.
Dag 2: Koninginnenrit met hoofdletter ‘K’
Uiteraard houdt iedereen het weerbericht nauwlettend in de gaten voor de langste dag van het weekend. Aan het ontbijt, wederom perfect verzorgd door sportkeuken.nl, is er maar één discussie. ‘’Wat ga ik aan doen?’’. Ikzelf kies voor een warme onderlaag met een regenjas en een winterbroek. Ook de overschoenen en winterhandschoenen gaan vandaag mee. Ik ken mezelf als een koukleumer en rij het liefst hartje zomer nog met een buffje rond. Goed ingepakt starten we aan de langste etappe van dit weekend. Gijs heeft 175km voor ons uitgetekend, waarin we ook Duitsland en Luxemburg doorkruisen. De dag begint met de Haussire, inmiddels een bekende voor ons na de challenge van gisteren. Uiterst vervelend en de beentjes voelen direct moe. Het betekent wel dat we meteen opgewarmd zijn voor de rest van de dag. De Cote de Wanne is de challenge van de dag en ik geef zoveel mogelijk, zonder mezelf echt op te blazen. We zijn namelijk pas 40km onderweg en met wat er nog op het programma staat wil ik niet het risico lopen mezelf op te branden. Gelukkig volgt hierna direct een tussenstop en kunnen we onze reserves aanvullen. Eén van de mooie dingen van The Ride Ardennes is het contact met de andere deelnemers. Je bent met zijn allen aan het afzien en dat schept een band. Iedereen heeft die dag hetzelfde doel. Heelhuids de finish bereiken. In Luxemburg volgt een puist van de buitencategorie. Althans, zo voelt het. Een dubbele Keutenberg is een goede verwoording voor deze klim. De tweede post, na 125km komt als geroepen. We zijn door ons eten heen en de pannenkoeken en bouillon gaan er vliegensvlug doorheen. Ook op deze regenachtige dag geven de vele vrijwilligers je moed met hun positieve vibe en energie. Met hernieuwde moraal vatten we het laatste gedeelte van deze etappe aan. Dit is grotendeels glooiend, maar daardoor niet minder vervelend. Het is moeilijk om in een ritme te komen en de derailleurs hebben aardig wat te lijden gehad. Mijn Merida houdt zich echter groot en de schijfremmen zijn met dit weer een zeer groot voordeel. Uiteindelijk zitten we die dag bijna 7,5u op de fiets. Moe maar voldaan rollen we over de finishlijn. Ook nu staat de bouillon weer op ons te wachten. Het enige wat wij hoeven te doen is fietsen, de rest is tot in de puntjes verzorgd. De warme douche is zeer welkom en opgewarmd melden we ons voor een linzensoepje, pastasalade en een heus stuk appeltaart. Brandstof waar ik geen nee tegen zeg. Na de avondbriefing en een wederom fantastische dagvideo van Cut to Black, waar ook de HiK’ers in voorkomen, is het tijd voor de Het is Koers-wielerquiz. Bas van Eijk is speciaal naar de Ardennen gereden om op te treden als quizmaster en hij zal zich die avond pas om twee uur in de tent melden. De Kwaremontjes vloeiden rijkelijk. Gelukkig lagen wij toen al onder de wol om energie op te doen voor de laatste dag. Deze heroïsche dag, getekend door het weer en de zware route, zit er op!
Meer video’s van de mannen van Cut to Black vind je op: https://vimeo.com/cuttoblacknl
The Ride Ardennes – Etappe 2 – Koninginnerit from CuttoblackNL on Vimeo.
Dag 3: Een afterburner
De laatste dag bleken de weergoden toch nog aan ons te denken. Met bewolking en af en toe een zonnetje zag het weerbericht er perfect uit en kreeg volgens Gijs een 7,5. Samen met Jochem en Bastiaan meld ik me met gezonde moraal aan het ontbijt. Iedereen is opgetogen dat het droog is. Deze laatste dag lijkt makkelijk, maar heeft bijna 2000 hoogtemeters voor ons in petto en enkele zeer steile beklimmingen. De dag begint met de Mur de la Vélomediane. Hierdoor zijn we wederom direct lekker warm zijn we meteen ook mooi op de foto gezet door huisfotograaf Eppo Karsijns. Hierna volgt een relatief lang stuk glooiend waarna we weer in een klimzone aanbelanden. Hier is ook de laatste challenge van de dag gevestigd op de Barrière de Champion. Door het mooie weer genieten we intens van het mooiste wat de Waalse Ardennen ons te bieden hebben. Dit is een waardige afsluiter van een prachtig weekend. Bij ontvangst op camping Floreal is er een kleine huldigingsceremonie en heuze pastaparty aan de gang. Uiteraard doen we onszelf niet te kort en praten we na over onze geweldige ervaringen. Bij deze dan ook mijn grote dank aan alle vrijwilligers en de organisatie die dit weekend mogelijk hebben gemaakt. Als dit een voorproefje is van The Ride in 2018, dan kan ik niet wachten tot die begint. Kortom: de ideale (niet letterlijke) opwarmer voor de grote Ride in 2018. De komende winter blijf ik natuurlijk doortrainen om volgend jaar juni in topconditie aan de start te staan van ‘The Ride of my life’.
De laatste early bird tickets voor The Ride 2018 bemachtigen? Dat kan!
Schrijf je dan in via https://www.the-ride.cc/rijder en maak er een onvergetelijke week van met jou en je vrienden.
Lees vorige blog: The Ride: de weg naar de Ardennen
- Italvega review: Life is all about the Ride - 14/02/2019
- Italvega: Italiaanse glorie met een Nederlands tintje - 25/11/2018
- The Ride 2018: #therideofmylife deel 2 - 27/06/2018