Een top 5 van Tourmomenten – wat een ellende! Zoveel geschreeuw, gevloek en kippenvel voor de tv, zoveel gebalde vuisten, machtige dijen, strakke kuiten en gekwelde gezichten – hoe moet je daar nu uit kiezen? Een poging…
5. De broek van Claudio Chiappucci – Tour 1992
Ineens was hij daar; Claudio Chiappucci. Een ondeugende kop, met altijd een grijns van oor tot oor. Hoewel hij een paar mooie zeges bij elkaar reed, wordt hij niet vaak meer genoemd. Gelukkig schreef Frank Heinen onlangs een mooi verhaal over hem – maar eigenlijk is het te gek dat deze kleine Italiaan in het hoekje ‘Vergeten renners’ terecht is gekomen. Ik zal hem in ieder geval nooit vergeten, en dat heeft alles te maken met zijn broek. Claudio reed namelijk voor de Carrera-ploeg en hoofdsponsor Carrera was een jeansfabrikant. Dus waar reed onze Claudio in? Juist ja, in een wielerbroek met het dessin van een jeans. Extravaganza is aan de Italianen altijd wel besteed, maar deze broek was toch het absolute toppunt.
4. Pieter Weening in Gerardmer – Tour 2005
‘De laatste Nederlandse etappeoverwinning’, zo staat-ie inmiddels te boek. Maar daarmee doen we de koelbloedigheid en de verbetenheid van debutant Pieter Weening eigenlijk tekort. Een akelig spannende finale; schreeuwend voor het televisiescherm.
3. De zwanenzang van Lance – Tour 2010
Lance Armstrong in de Tour die hij misschien niet meer had moeten rijden. In deze achtste etappe gaat hij drie keer onderuit en na de laatste schuiver lijkt hij zich te realiseren dat zijn tijd definitief voorbij is. Lance liet zich echter niet kennen en zette ook voor aanvang van de hierna volgende etappes zijn handtekening op de presentielijst. Hij sloot zijn laatste Tour af als 23e. En ik mis hem nog steeds.
2. Joop wint – Tour 1980
Ik was nog maar tien jaar oud en ik vermoed dan ook dat ik het etiketje ‘onvergetelijk’ pas later op deze beelden heb geplakt. Wat ik wel zeker weet is dat mijn vader allemachtig heeft gevloekt toen Joop door Johan ondersteboven werd gereden. En als de Texelse campingbaas de tv niet zo hoog had gehangen, was mijn vader gegarandeerd ín die beeldbuis gekropen toen Joop op de Champs Elysées zijn laatste gele trui omgehangen kreeg.
1. Lance Armstrong en Jan Ullrich – Tour 2005
De Tour van 2005 begon met een proloog die vanwege de lengte geen proloog mocht worden genoemd. Negentien kilometer tijdrijden, en der Jan startte voor Lance Armstrong. Armstrongs liefje Sheryl Crow stond achter de dranghekken breed lachend mooi te wezen en bij de start schoot de rechtervoet van Armstrong nog even uit het pedaal. Dit alles weerhield hem er niet van genadeloos uit te halen. Kijk naar de logge diesel van Jan Ullrich en vergelijk dat met de razende souplesse van Lance Armstrong. Een pedaalslag met een hypnotiserende werking. Ik keek ernaar en realiseerde me dat ik nog nooit zo veel absolute macht op een fiets had gezien. Zo zag meedogenloosheid er dus uit. Prachtig.
Favoriete wielerboeken:
- Het pontje van Amerongen - 09/05/2016
- Kampioenenzweet, kampioenenoren - 05/02/2016
- Een rondje met Joop - 03/12/2015