De mannen in het peloton hadden die getuite stimulans niet nodig. De meeste jongens zijn ook al voorzien van een lekker kusding. Hard fietsen doen ze toch wel. Mooie kissmiss of niet.
En toch had ik graag gezien dat alle renners vandaag bovenop de Planche des Belle Filles werden opgevangen door een leger aan mooie meisjes. Niet alleen voor het fraaie beeld, het gaat hier even niet om mij. Ik gun die renners dat gewoon. Ze verdienen dat beetje extra vrouwelijke aandacht. Zeker na het slagveld van gisteren.
De strijd was vandaag niet minder met de Sky-mannen die hard op kop sleurden. De schade die Froome aanrichtte was groot. Robert Gesink en Bauke Mollema waren onder de slachtoffers. Ze vochten voor wat ze waard waren, maar met een geschaafd hol is het niet lekker fietsen.
Zou het de relativering in zijn leven zijn?
Als de relativering weer eens meester van mij maakt, vraag ik me af: waarom zou je zo je kloten laten afdraaien? Drie weken lang vallen en opstaan en in de vernieling gaan? Waarom in HEMELSNAAM?
Het is een vraag waar renners niet te veel bij stil zullen staan. Johnny Hoogerland zei voor de start dat je als renner maar niet te veel moet denken aan de gevolgen van een valpartij. Zijn ploeggenoot Wout Poels fietste tien kilometer door met gescheurde ingewanden, Maarten Wynants reed de etappe uit met een geperforeerde long. “Soms zijn we net een stel idioten.”
- Het is Koers: 10 jaar doping voor de wielerziel - 29/06/2020
- Boekrecensie: De Monumenten – Peter Cossins - 11/05/2015
- Alpe d’Huez – Rick Brauwers - 13/02/2015