Interviews met kopmannen die naar eigen zeggen de ambitie hebben een zo goed mogelijk resultaat neer te zetten. De grimlach van Bernard Hinault. Vijfvoudige Tourwinnaars met minder eigenwaarde dan in Richard Virenque verklede meelopers. Het tenenkrommende chauvinisme. Renners die voor Greg Van Avermaet staan in het algemeen klassement.
Het grollenboek van Peter Sagan. Journalisten die in katzwijm vallen voor renners die groter zijn dan hun sport. Journalisten die zich niet afvragen waar ze dat nog hebben gezien. Mensen die eerder in sprookjes en mirakels zouden geloven dan in wielrennen.
De niet verholen een-tweetjes tussen journalistiek en wielrennen. De Tourtalkshows met ieder jaar hun primeurtje van dezelfde ploeg. Wielercommentatoren die stomverbaasd schijnen dat er mensen zijn die hun twijfels uiten over het onmogelijke. Wielerliefhebbers die niet snappen dat wielercommentatoren een illusie in stand hebben te houden.
De lieden die pochen dat ze de tijd nog hebben meegemaakt dat er hartstochtelijke pleidooien werden gevoerd voor kortere etappes vanwege meer spektakel en minder doping. Mensen die naar wielrennen kijken maar nooit naar een 100 meter sprint in de atletiek.
In willekeurige volgorde: Thomas Voeckler, Thomas Voeckler, Thomas Voeckler en Thomas Voeckler.
De columnisten die pas iets over hun lippen krijgen met een scheut ironie. De betweters. De lieden die onbedoeld zichzelf bespotten. Lieden die zelfspot faken. De voorspelbaarheid van columns die dramatisch aanheffen om met een handige twist die heus niemand zag aankomen te eindigen. Woorden die er kunstmatig de spanning trachten in te houden.
In het jaar koersbarbaren die nu José De Cauwer op fouten menen te betrappen. Zeg, waarom verschijnt Tom Boonen zo weinig in beeld? Vertel me dat eens. Nee, liever Froome, Froome, Froome. Omdat hij is uitgeloot de gele trui te dragen. Stelletje chauvinistische Fransen.
Of zij die oordelen dat de Tour te allen tijde moet doorgaan, ook al brak een dag voordien de Derde Wereldoorlog uit op de dag dat de rustdag in Pau plaatsvond en moet de Tour in ik zeg maar wat Argentinië worden verreden. Of lieden die vinden dat elke vorm van sport ongepast is wanneer er ergens in de wereld waar we affiniteit mee hebben wordt gerouwd. Die tot niets leidende discussies zonder winnaars. Mensen die niet begrijpen dat een onvoorwaardelijke overlevering aan een vrijblijvend gegeven als wielrennen het kostbaarste privilege is dat er bestaat.
Jongemannen en Alejandro Valverde die bakken geld verdienen met hard fietsen zonder ander doel. Dit aan niemand uitgelegd krijgen.
Het geestdodende koersverloop. Moet Froome de Tour winnen omdat hij voor het team rijdt dat het meeste geld pompt in de wielersport? Al die misselijkmakende insinuaties, elke handeling verbergt een waaier aan complotten en bedriegerijen. In wielrennen. Hoe komt een mens erbij?
Ten slotte zijn er nog de lieden die zich ergeren aan de kleinigheden die een Tour zo typeren, dingen die hardop worden vervloekt maar stilzwijgend worden gekoesterd. Hondsvermoeiend. Nog gezwegen van de gedachte dat zo’n Tour maar drie weken duurt. Het mag ophouden.
- Het nieuwe wielerjaar in 40 stellingen - 22/02/2022
- Wielrennen bestaat niet - 13/05/2020
- Ooit was er wielrennen - 07/05/2020