Je zou toch maar niet fietsen als hobby. Waar zou je dan je vakantiegeld aan moeten uitgeven? Aan de leegheid van je bestaan. Naar verluidt maakt nog maar een klein gedeelte van het werkvolk zijn vakantiegeld op aan vakantie. De rest verdwijnt in de zakken van de lokale fietsenmaker of webshop. Diegene die mij ooit vertelde dat “fietsen” een relatief goedkope hobby is, “want met een fiets, een helm en schoenen ben je er wel” heeft gerekend buiten de eindeloze mogelijkheden die de fiets je biedt.
De mogelijkheden om je geld te verbrassen bedoel ik.
Ik fiets nu tweeënhalf jaar dus mag nu voor de derde keer thuis het gevecht aangaan welk smaldeel van mijn vakantiegeld ik opmaak aan mijn hobby. Een deel gaat naar de spaarpot voor een nieuwe fiets. Sinds ik dit jaar de winter doorbreng op de MTB is mijn spaarvarken inmiddels succesvol gekloond.
Toen ik begin 2012 de fietsenmaker binnenstapte en deze mij de enige fiets liet zien in mijn maat (framemaat 66), was ik snel verkocht bij gebrek aan opties. Ook aan de aanschaf van kleding, schoenen, helm en bril heb ik weinig aandacht besteed. Ik was in de veronderstelling dat het fietsen om fietsen draaide. En met een onmogelijke omvang van lijf en leden was ik gewend niet te selectief winkelen. Eenmaal in het dikke-buiken-peloton zie je dat uit vorm zijn niet betekent dat je ongesoigneerd rond hoeft te fietsen. Naast een overdaad aan sportieve metingen middels Strava steken fietsers elkaar ook de loef af met schitterende fietsen, wielen met nog hogere carbonvelgen en blitse outfits. Ik was daar wars van.
Je raakt wat kilo’s kwijt. Je fietst wat harder in de rondte. Zo af en toe kijk je dan toch stiekem in de winkelruit naar je eigen spiegelbeeld. Op de vraag van een vriend of je wel eens je kuiten betast voor of na een lange zit in het smalle zadel kun je niet meer de schouders ophalen. Zelfs het scheren van je benen… Nee, daar is het nog twee jaar te vroeg voor.
Niet opvallen is zó 2012. Nu zwart de trend is in het peloton moet het verschil gemaakt worden met accessoires. Mijn grijzemuizenhelm heb ik ingewisseld voor een witte Spiuk Dharma helm (distributeurs). Heel hip is de aeroschaal waarmee je de helm dicht kan maken voor nog meer -potentiële- snelheid. In mijn geval beperkt dit zich overigens tot “er sneller uitzien”. In tegenstelling tot mijn eerste helm zit deze als gegoten, dat geeft een veilig gevoel én ziet er compact uit. De helm is voldoende geventileerd en je kan de binnenkant voorzien van een insectennet. Ik denk dat ik de dichte schaal nog ga voorzien van een airbrushed graphic, iets met het hetiskoers! logo :D Als een paintbrusher dit leest en die uitdaging aan wil gaan, laat het weten!
Een stijlicoon binnen het wielrennen is ongetwijfeld Marcel Kittel. Wie Nieuwe Helden heeft gezien weet waarom. Wie de docu nog niet heeft gezien: snel doen! Kittel fietst rond met een Uvex zonnebril met variomatic glazen. Dat zijn glazen die meekleuren met weeromstandigheden. Nu, dat had mijn eerste bril ook volgens de schreeuwerige tekst op het plastic zakje. Die ging van donker naar nog donkerder. Deze Uvex 107 Vario, gepresenteerd in een luxe opbergdoos, is wat dat betreft letterlijk een eyeopener! Ik heb er mee gefietst in de schemer door het bos tot aan een felle zon tegen: de lenzen doen wat ze moeten doen. Van volledig doorzichtig tot trendy spiegelend zorgen ze voor een helder beeld. Ventilatie in de glazen lost meteen een ander minpunt op van mijn vorige bril: beslagen glazen als je even stil staat. De kuif van Kittel staat mij helaas niet, de bril gelukkig wel.
Een van de allermakkelijkste manieren om er stijlvol bij te fietsen is het dragen van Rapha. Ze combineren zware kwaliteit met een tijdloos design en vermarkten dat op een manier die een trend zet in plaats van volgt. Dat heeft zijn prijs. In een contact met iemand van Rapha zei ik hem me niet te kunnen voorstellen dat ik ooit 200 euro zou uitgeven aan een eenvoudig bibshort. Niet veel later, namelijk nu, moet ik kleur bekennen. De fijnste fietsbroek in mijn langzaam uitdijende collectie is Classic Bib Short van Rapha. Nu maar hopen dat ik er niet mee val. Is één broek van 200 euro beter dan twee broeken van 100 euro? Ik durf het u niet te zeggen. Ik fiets drie keer per week en sinds ik deze broek heb over het algemeen in deze broek. Ik neem zelfs de moeite de broek nadien zelf met de hand te wassen!
Sportswearonline.nl stuurde mij twee stuks onderkleding van Craft. Op het eerste gezicht het minst sexy onderdeel van de wieleroutfit maar dan heb je het Craft Cool Superlight shirt nog niet gezien! Ik zou een afbeelding kunnen plaatsen maar die is NSFW. Het klinkt wellicht vreemd om met erg warm weer een ondershirt aan te trekken, maar ik kan het u gerust aanraden. Mét dit shirt fietst je frisser rond bij temperaturen boven de 25 graden dan zonder dit shirt. Zeker als je bovenshirt wat minder ventilerend is dan gehoopt brengt dit shirt uitkomst. Voor zomerse temperaturen die beter bij Nederland passen is er het “gewone” Craft Cool shirt. Minder sexy, maar net zo comfortabel. Zelfs mijn Sauna Diana-shirt uit de jaren ’80 lijkt nu te ventileren. En aangekomen bij Sauna Diana sla je zeker met het Superlight shirt geen gek figuur!
Reeds vorig jaar kreeg ik van Mio de gelegenheid hun topmodel fietscomputer te testen, de Cyclo 505 HC. HC staat voor heartrate/cadence. Iets goedkoper dan het vergelijkbare model van Garmin (de 800) en met standaard meer kaarten bijgeleverd is het een verstandige keuze. Helaas had het apparaat wat kinderziektes, zoals het af-en-toe onbruikbaar worden van het touchscreen bij regen of zweet. Met de recente V4 update is dit grotendeels opgelost, samen met wat andere kleine eigenaardigheidjes. Verder is een bluetoothconnectie toegevoegd waarmee je sms/telefoonoproepen kunt zien op je scherm. Erg handig, omdat ik voor mijn werk altijd bereikbaar moet zijn en ik voorheen bij iedere finishtune Radio Tour de France moest stoppen. Nu zie ik meteen of het al dan niet werkgerelateerd is. Je kunt tevens je mediaspeler op de telefoon bedienen. De wifi-sync is handig: je komt thuis en synct nog voordat je van de fiets af kruipt je ritgegevens naar de computer. Wanneer je de Mio via USB aansluit op je computer, ziet hij deze als externe opslag: ook handig. Je sleept eenvoudig GPX-bestanden naar de Mio of uploadt van de Mio direct je GPX naar Strava (of soortgelijke platformen). Je kunt Strava sinds V4 overigens ook koppelen aan je Mio Share-account, waarmee ritten direct na de wifi-sync naar Strava worden doorgezet. Last but not least: de Suprise Me-functie. Je geeft het aantal kilometers in en de Mio berekent drie routes. Afhankelijk van bijvoorbeeld de wind of een andere motivatie, kun je vervolgens een van die routes fietsen. Zeker in het buitenland is dit een héle fijne optie, zeker omdat het lijkt alsof Mio oog heeft voor mooie fietspaadjes en toeristische routes. Al met al een fijne fietscomputer met alles erop en eraan! U kunt echter ook met een gerust hart kiezen voor de 305, die alleen bluetooth en de wifi mist – voor zover ik kan zien – en nóg wat vriendelijker is voor uw portemonnee.
HetisKoers.nl is een non-profit website. Bovenstaande producten zijn door de producenten of distributeurs kosteloos ter beschikking gesteld in ruil voor aandacht op deze website. De centen die ik bespaar gaan linea recta in eerder genoemde spaarvarkens, alhoewel: zijn er nog fietsfabrikanten die een racefiets en/of mountainbike in een grote maat willen laten duurtesten? ;-)
