Vergeet alles wat het wielerseizoen 2017 tot nu toe heeft gebracht!

Vandaag begint het namelijk pas echt. Dan start de heilige Vlaamse Wielerweek met Dwars door Vlaanderen als startpunt richting De Hoogmis volgende week zondag tussen Antwerpen (dat is even wennen) en Oudenaarde.

Dus nogmaals: vergeet alles!

Vergeet de Tour Down Under.

Vergeet het openingsweekend met Omloop het Nieuwsblad en Kuurne-Brussel-Kuurne (alhoewel dit wel twee prachtwedstrijden waren!)

Vergeet ‘De rit naar de zon’, als vanouds geteisterd door slecht weer.

Vergeet het mooie sterrato van de Strade Bianche.

Vergeet de Tireno en de vorm van Tom Dumoulin (hem willen we pas in mei zien!)

En vergeet zelfs een prachtige uitvoering van La Primavera waarin Kwiatkowski smaakmaker Sagan aftroefde.

Vergeet het allemaal!

Vandaag begint het namelijk pas echt. Vanaf vandaag worden de kasseien echt ingereden voor De Ronde. Komt de Oude Kwaremont zo’n beetje twee dagelijks terug.

Vandaag begint het Vlaamse voorjaar pas echt!

En met het Vlaamse voorjaar gaat het hart van de klassiekerliefhebber pas echt kloppen. Het versnelt, het pompt harder. Meer bloed wordt door de aderen van de wielerliefhebber gepompt, in navolging van het bloed bij de klassieke renners.

En vanaf vandaag gaat het hart van de man die groter is dan groot in Vlaanderen ook harder kloppen. Zijn eindsprint richting Roubaix komt er namelijk aan. De tocht die bekroond moet worden met een 5e kassei.

Zijn naam? Tom Boonen!

Zijn tocht richting Roubaix die vorig najaar eigenlijk al aanving. Of eigenlijk al ver daarvoor. Misschien wel met de zeer zware val in de ronde van Abu Dhabi in het najaar van 2015.

Met die val en de lange weg terug ontstond de angst bij manager Lefevere dat het verlengen van het in 2016 aflopende contract weleens dat jaartje te veel voor Tom zou kunnen worden.

Na lang onderhandelen, werd het compromis werd stoppen na Roubaix 2017. Zo kon Tom mooi nog een paar maanden van zijn tweeling genieten voordat ze (dagelijks) naar school moeten. Prioriteiten stellen heet dat!

Tom liet vorig voorjaar zien zelfs zonder de absolute topvorm mee te kunnen dingen naar de winst in Roubaix.

Nu zijn we een jaar later. Een jaar verder weer. Een redelijk seizoen 2016 (wat had die tweede wereldtitel mooi geweest!) werd gevolgd door een maniakale winter.

De vorm was in januari al goed getuige de etappewinst in de Ronde van San Juan.

Vader André Boonen verbaasde zich nog over het fanatisme en toewijding waarmee Tom, met zijn 36 jaar, op trainingskamp in het Spaanse Calpe solo trainingen van 6 uren afwerkte.

Het heilige vuur is er dus nog. En de motor ook liet vorig voorjaar zien.

En het slechte openingsweekend (opgave en niet gestart) laten we maar even voor wat het is. Goed zijn eind februari is geen garantie voor winst in keienklassiekers. In tegendeel!

Vrijdag start Tom in ‘de mini-ronde’ E3. Daar starten zijn twee finale weken richting de wielerbaan van Roubaix. Daar zal hij zijn Waterloo vinden en hopelijk is dat met die 5e kassei boven zijn hoofd geheven!

– Bron http://www.runcyclewrite.nl/vergeet-alles.html
– Getoond tijdschrift is Bahamontes #17, verkrijgbaar via Blue On Bike

Bas Van Eijk
Laatste berichten van Bas Van Eijk (alles zien)