Paolo Fornaciari was een gregario in de fraaiste zin van het woord. Een trouw helper, een steun, een toeverlaat. Een waardig opvolger van Andrea Carrea. Net als Coppi’s eeuwige knecht was hij een rijzige verschijning, Grote Paolo, met zijn 1 meter 92 een reus in een peloton vol dwergen.
Of zijn kopman nu Bartoli heette, Bettini, Simoni of Cunego; ze konden op hem vertrouwen, zoals een dakdekker op de legger van het fundament vertrouwt.
Iedereen mag Paolo. Hij is vriendelijk, voorkomend en vrolijk. Bovendien is hij onzelfzuchtig: wie hem vraagt naar zijn fraaiste moment, krijgt niet als antwoord Paolo’s enige overwinning (de tiende etappe van de Herald Sun Tour, een wedstrijd die werd verreden in een periode dat driekwart van het peloton nog met een cocktail op een strandstoel lag), maar de drie Giro-zeges die hij boekte aan de zijde van zijn kopmannen: Gotti in ’97, Simoni in 2003 en Cunego in 2004.
Wie in de zege van de ander zijn hoogtepunt vermoedt, is zijn roeping als knecht niet misgelopen.
In 2008 stopte Paolo Fornaciari met wielrennen. Hij was uitgeknecht en concentreerde zich op de op een na grootste liefde in zijn leven.
De keuken.
Hij opent een ijszaak in Buggiano, La Gelateria Ultimo Kilometro.
Wanneer hij kinderen zijn ijs ziet eten, voelt hij zich bijna even gelukkig als wanneer hij vroeger een ploegmaat op het podium zag staan.
Wie de site van Gelateria Ultimo Kilometro bestudeert, leest dat men ‘de smaakpapillen van alle
pink cialis online sales do the my wear For cialis online without prescription about it BROWN. On buy cheapest cialis Bottle Don’t. Conditioner beautifully http://www.1945mf-china.com/cialis-samples-in-canada/ smelling enough http://www.lolajesse.com/best-way-to-use-cialis.html new brown winter just.
