Joseph Fuchs (24 juli 1948)
Koud was het die dag. Heel koud, en nat. Goed, het was niet zo erg als het jaar daarvoor, maar het regende en hagelde in de Ardennen. Natte sneeuw ook.
Al voor de Redoute was de slag gevallen. Een kopgroep van vier renners: Johan van der Velde, Ludo Peeters, Stefan Mutter en Joseph Fuchs. Joseph wie?
Joseph Fuchs was 32 jaar en bezig aan zijn laatste seizoen als profrenner. Fuchs kon aardig klimmen en had in zijn carrière gereden voor onder andere Saronni en Moser.
Mutter ontsnapte, Van der Velde ging hem halen. Van der Velde ging onderuit, Peeters en Fuchs sloten weer aan. Fuchs ontsnapte en reed in zijn eentje de straten van Luik binnen. Van der Velde, opgezweept door zijn ploegleider Peter Post, haalde hem toch nog bij, en versloeg hem in de sprint. Van der Velde won die dag Luik-Bastenaken-Luik.
Koud was het die dag. Heel koud, en nat. Slechts 25 renners haalden de finish. Het was een glorieuze overwinning voor Van der Velde. Totdat enkele weken later bekend werd dat hij ‘positief was bevonden’. Van der Velde werd gediskwalificeerd en Joseph Fuchs schoof door naar de eerste plaats.
Ik weet het nog goed (want op 19 april 1981 zat ik natuurlijk nagelbijtend en uiteindelijk juichend voor de buis), Jean Nelissen en Mart Smeets deden wat badinerend over Fuchs. “De oude Zwitser”, noemde ze hem. Blijkbaar was 32 oud. Oké, ik moet toegeven, die dag zag iedere renner er bij de finish tien tot twintig jaar ouder uit dan dat hij was.
Maar Fuchs was geen slecht renner. Zeker niet. Dat dedain van Smeets en Nelissen was niet op zijn plaats. Zoals gezegd kon hij aardig klimmen. Hij reed voor Italiaanse ploegen, en reed dus de Giro. Acht keer, waarvan drie maal in de top 10. Eén keer startte hij in de Vuelta: top 10. Twee keer startte hij in de Tour. Eén maal viel hij uit, de andere keer: top 10. Hij won etappes in de Ronde van Zwitserland en werd twee keer Zwitsers kampioen op de weg.
Ik wil maar zeggen: die Joseph Fuchs was helemaal geen slecht renner. Hij misstaat dus geenszins op de erelijst van Luik-Bastenaken-Luik.
Want man, wat was het koud die dag!
- Getest: Sigma ROX 12.1 EVO fietscomputer - 24/10/2023
- Boekrecensie: Opgeladen! - 10/09/2023
- Koerslandschappen 8: Tussen Ieper en Wevelgem - 25/03/2023
Mooi verhaal, waar ik een paar dagen geleden helemaal niet blij mee was ;-) Had over deze ‘oude Zwitser´ nl. een ‘Raad het plaatje’ voor a.s. vrijdag bedacht… Die plaats ik nu wel over een jaar ofzo, dan is iedereen deze vergeten wielrenner al weer vergeten. Of niet?
Over de positieve plas van Van der Velde schreef ik overigens het volgende:
“Vele jaren later trekt TI-Raleigh verzorger Ruud Bakker het boetekleed aan voor het anabolicum dat hij Van der Velde eerder dat jaar heeft toegediend. ‘Die jongen was ziek geweest, hij had een trainingsachterstand en geen weerstand. Daarom heb ik hem dat gegeven, puur om te herstellen (…) Ik had het moeten voorkomen. Ik wist dat ze anabolen konden vinden, maar niet dat het zo lang in het bloed zou blijven.’ Aldus Bakker in ‘Het Geheim van Raleigh’.”
Vechten jullie het samen even uit, Jos en Frank, als Vlaardingers (?) onder elkaar? ;-)
Hoho, Maassluis is geen Vlaardingen…
Inderdaad, verre van. Dan zul je toch eerst over de \broekpolderweg moeten fietsen.
http://www.fietsenmetfrank.blogspot.com/2011/12/dit-was-de-hel-ooit.html
Goed zo Jos, Maassluis is (nog) geen Vlaardingen
Ooit uitgeroepen tot ’t beste fietspad van Nederland. En ik heb het dan over dat asfaltpad.
Ik zag net dat we elkaar inderdaad in de weg zaten. Zo zie je maar, een goed idee is zelden uniek. En volgend jaar is hij vast weer vergeten.