Aan wie ooit nog eens in Fiuggi (omgeving Frosinone, midden-Italië) rondhangt, een slaapplaats zoekt en wat te besteden heeft, beveel ik graag het Silva Splendid Hotel aan.
Ik zeg er meteen bij: het is wel een spa, het soort hotel dus waar je onmiddellijk bij aankomst in een oogverblindend witte en fris ruikende badjas gestoken wordt, met twee slippers met een logo van het hotel aan je voeten. Verder draag je niets, of zo weinig mogelijk.
In die uitdossing banjer je vervolgens je hele verblijf door de gangen, als je tenminste niet op een luxe ligbed ligt en een internationale krant uit het hotelkioskje leest (wel eerst even de reinigende komkommerschijfjes van je ogen verwijderen!), of gebruik maakt van een van die talloze faciliteiten dat zo’n hotel meestal biedt.
Je in een sauna ongans zweten kan altijd wel, gemasseerd worden tot je wervels verkeerd om in je kolom staan, door Thaise meisjes, potige dames of gespierde jongens (al naar gelang) ook.
Afhankelijk van de mate van luxe die de Spa in kwestie nastreeft, kun je nog gebruikmaken van een fitnessruimte mét personal trainer, een assortiment stoombaden uit ieder denkbaar deel van de wereld, een vergaderruimte, een diëtiste en een restaurant waar je je overdag verloren calorieën ’s avonds uitbundig kan aanvullen, zodat je de volgende ochtend weer een reden hebt om de hartslagmeter om te gespen en een martelwerktuig in de ruim geoutilleerde fitnessruimte te beklimmen.
In het Silva Splendid Hotel in Fiuggi hebben ze nóg een faciliteit, een hele bijzondere, speciaal voor mensen die nog wat energie over hebben, alsmede een racefiets. Belangstellenden kunnen er een soort mini-wielercursus volgen, onder leiding van de “pride and joy” van het hotel, Franco Vona
Franco Vona, Franco Vona… Wat was er ook alweer met Franco Vona?
Dat zochten we op.
In 1988 won hij als jonge knaap een etappe in de Giro. Na drie weken koersen was hij bovendien tweede in het jongerenklassement. Het hield een belofte in die hij niet waar kon maken. In de drie jaren die volgden verdween hij volledig van de radar. Zijn etappezege in Innsbruck leek een moment van zeldzame gratie te zijn geweest.
Tot 1992. Opeens was hij er weer, Franco Vona. Na een tussentijds vertrek bij de kleine Jolly-ploeg werd hij opgehengeld door Giancarlo Ferretti, die met GB-MG een ploeg had opgebouwd die het peloton kon beheersen. Opeens was Franco ploegmaat van Museeuw, Tchmil, Cipollini en Ballerini en had hij toegang tot de beste trainers en de beste ‘trainingsprogramma’s’, opgesteld door slimme, vrijdenkende artsen.
Zesde werd hij in de Giro (waar-ie ook een etappe won) en nauwelijks twee maanden later ook nog elfde in de Tour. In die Tour eindigde hij in de zwaarste bergetappes (twee dagen na elkaar) op de tweede plek. Winnen deed hij niet, al kon hij in het najaar wel een belangrijk steentje bijdragen aan de wereldtitel van Gianni Bugno in Benidorm.
Het jaar 1992, het jaar waarin de mosterd in Italië gehaald werd en nog niet iedereen daarvan op de hoogte was, zou Franco Vona’s absolute hoogtepunt blijken. Hij won nog wel eens wat, maar de klimmer met de chemische vleugels was overvleugeld door collega’s die nu ook wisten wat hen te doen stond.
In 1996 gaf hij er de brui aan.
Weer verdween hij enkele jaren van de radar. Mensen dachten voorgoed, zijn naam werd opgeborgen in het dossier ‘Niet geheel onverdachte zeges’ en dat was dat.
Enkele jaren geleden stelde hij zich nog kandidaat als regionale vertegenwoordiger van de Italiaanse Wielerunie. Het is het laatste wielergerelateerde nieuws wat er op het Internet over hem te vinden is.
Het Silva Splendid Hotel is trots op Vona. Volgens de site van het hotel zal hij voor deelnemers aan de cursus ‘alle geheimen over het profwielrennen ontsluieren’.
Dat alleen is al een reden om een midweekje te boeken. Dát, en die witte badjas.
Auteur van (of meegewerkt aan):
- Voorpublicatie ‘Fietsen om niet aan te komen’ van Frank Heinen - 30/04/2021
- Vergeten wielrenner: José Beyaert - 20/04/2021
- Vergeten wielrenner: Rebecca Twigg - 01/04/2021