Het goede humeur van Sagan deze Ronde kan makkelijk verklaard worden. De Slowaak rijdt ontzettend goed. In bijna iedere ontsnapping zit hij mee. Vlak, kasseien of een heuveltje, het lijkt hem niet te deren. Het ontbreekt eigenlijk alleen aan het afmaken. De man in het groen komt steeds een paar (centi)meter tekort. Zijn verzameling twee
de plaatsen deze Tour maken hem bijna tot een nieuwe Raymond Poulidor, maar geven ook aan dat Sagan een topper is.
De sprinter heeft namelijk geen team om zich heen. Sterker nog, de Slowaak moet zelf als knecht optreden om Alberto Contador over lastige plekken als kasseienstroken te helpen. In finales van sprintetappes zoekt Sagan het vaak zelf uit. Zonder trein, maar op gevoel. Stel je voor wat er zou gebeuren als iemand de sprint voor hem aan zou trekken. Dan zou zijn eindspurt keer op keer goud opleveren.
Maar Sagan is geen pure sprinter. In de voorjaarsklassiekers presteerde hij (opnieuw) ontzettend goed. In Milaan-Sanremo, De Ronde van Vlaanderen en Gent-Wevelgem zag hij af en eindigde bij de eerste tien. Daarnaast liet hij in de Ronde van Californië zien dat hij ook een klassement kan rijden. Niet alle wereldtoppers deden mee, maar Sagan wist klassementsrenners als Robert Gesink, Janez Brajkovic en Haimar Zubeldia achter zich te houden. En dat is knap, aangezien het parcours 13.000 hoogtemeters bevatte. Daarnaast werd hij tijdritkampioen in Slowakije.
Sagan is allround. En misschien wel klaar voor een volgende stap. Tinkoff zou hem een winter moeten laten trainen op een aanval op het geel. De 25-jarige Sagan zal wat kilo’s moeten verliezen en een paar hoogtestages moeten doen. Het zal lastig worden en veel werken. Toch lijkt het – gezien zijn huidige prestaties – mogelijk. Met een groep goede klimknechten om hem heen, kan hij wellicht de hoge bergen verteren. En zo niet, dan kan hij het nog altijd goedmaken in de afdalingen.
- Zullen we Sagan nog terugzien? - 04/07/2017
- Etappes mooier dan podium in Parijs? - 02/07/2017
- Toch nog een spannende Tour - 11/06/2017