Het goede nieuws: het is nog niet zeker welke vijf renners van W52 niet op het podium zullen staan. Het andere nieuws: geen Joni Brandão waardoor de top 6 van vorig jaar ofwel niet start ofwel voor W52 rijdt, daar nummer 3 Daniel Silva naar het door doping geteisterde Funvic is verhuisd – de ironie – en de ook in andere maanden dan juli en augustus getalenteerde Amaro Manuel Antuñes sedert dit jaar noodlottigerwijs het leger van Gustavo Cesar Veloso dient en zodoende gedoemd schijnt nooit in het shirt van een WorldTourploeg te rijden, ofschoon ik André Cardoso zie lachen. Het beste nieuws: er is drama op komst.
Hoewel Team Sky op bescheidener niveau opereert dan de Ronde van Portugal, de hegemonie ook niet zo overweldigend is als die van W52, wordt Sky weleens de Angelsaksische versie van W52 genoemd. En er valt wat voor te zeggen, zo bleek afgelopen Tour. Niet dat Sky met meer dan één renner op het podium van de Tour stond, maar Mikel Landa kon wedijveren met kopman Froome en werd genekt door de interne hiërarchie.
Alle twijfels, de manke voorbereiding en het inslikken van de oude Carlos Betancur dit voorjaar ten spijt, is Gustavo Cesar Veloso (twee keer winnaar en twee keer tweede de afgelopen 4 jaar) kopman. Wie won afgelopen Tour ondanks de kwalijke signalen die alle waarnemers die zichzelf ernstig nemen meenden op te vangen vooraf, tot groot berouw van hun Wielerprono?
Nu goed, Cesar Veloso dient intern af te rekenen met meerdere Landa’s. Om niet te gezegd te hebben zijn hele team behalve Samuel Caldeira die gewoon twee massasprints wint, ofschoon in geval van W52 nooit wat valt uit te sluiten. Ten bewijze de editie van vorig jaar voor welke gelegenheid Cesar Veloso naar goede gewoonte een kernraket inslikte, waar middels een lange vlucht zijn ploeggenoot Rui Vinhas, tot dat moment een van de vele middelmatige knechten, de leiderstrui greep en ondanks het parcours hierna vol hindernissen vervat in zeven etappes, waarbij een individuele tijdrit waarin hij wonderlijk vierde eindigde, die trui niet meer zou afstaan en de eerste Portugees werd sedert Ricardo Mestre (2011) die de Ronde van Portugal won. Voor welk team deze Mestre heden ten dage rijdt, kunt u mogelijk zelf al raden.
Noch Vinhas noch Mestre boezemen Cesar Veloso echt angst in. Ook niet Antonio Carvalho of Joaquim Silva, hoewel zij in elk ander team aan de start kopman zouden zijn. Waarnemers of allicht deze maken zich sterk dat Silva het podium mag ambiëren. Wie wel een bedreiging vormt? Op het eerste gezicht is Raul Alarcon de grootste, in de Ronde van Asturië beter dan Nairo Quintana – geen kunst weten we nu – en die daarbovenop ook Oscar Sevilla op meer dan een minuut fietste. In de laatste week van april en de eerste van mei was hij niet te verslaan, het is maar de vraag of deze Spanjaard die tien jaar geleden als prof debuteerde voor Saunier Duval voor de start van de Ronde van Portugal genoeg van het wonderlijke goedje toebedeeld heeft gekregen dat zulke exploten mogelijk maakt.
Rest er nog de naam van de renner die Cesar Veloso definitief van de troon zal stoten: Amaro Manuel Antuñes. Voor de volledigheid nog mee te geven dat Nuno Ribeiro baas is bij W52 – in 2009 betrapt op Cera maar voerde bovenal in 2005 het kunststukje op uit Liberty Seguros te zijn gezet door Saiz vanwege een te hoog hematocriet – omdat we de figuren zonder wie al deze eclatante successen niet tot stand zouden komen nooit schatplichtig genoeg kunnen zijn.
Genoeg W52. Officieel nemen er nog andere ploegen deel. In de eerste plaats Portugese teams met allen wel enkele figuren die denken kandidaat te zijn om een kandidaat-winnaar te zijn. Het ooit zo machtige Efapel-blok van David Blanco rekent op Henrique Casimiro en Jesus del Pino, ook op – vertel het niet verder – Sergio Paulinho. Over ouderlingen gesproken: Rui Sousa (41) kan voor de achtste maal op rij in de top 10 eindigen. (over eeuwelingen: later meer) Zijn Radio Popularploeg schijnt de fermste uitdager van W52 met ook Joao Benta (in 2010 al eens 4 jaar geschorst vanwege gebruik van Cera) en Egor Silin (pas in maart een team gevonden ondanks zijn vijftiende plaats in de Vuelta vorig jaar).
Ex-winnaar Alejandro Marque voert Sporting Clube de Portugal aan. Hij doet dat in het gezelschap van Rinaldo Nocentini en de mogelijk verrassende Frederico Figueiredo, zeker nu Joni Brandão (4de, 2de en 5de de laatste jaren) door gezondheidsproblemen niet kan starten. De erfenis van Candido Barbosa is een zware. Filipe Cardoso deed ooit een prima poging, Sergio Ribeiro liep uiteindelijk tegen de lamp (12 jaar schorsing) en vorig jaar was daar Vicente Garcia de Mateos die sprinten en klimmen plots feilloos schijnt te combineren en nu kopman bij Louletano is.
Ofschoon de reputatie van de Ronde van Portugal inmiddels algemeen bekend is, blijft de aanvoer aanhouden van kanonnenvlees uit de rest van Europa, niet rijdend voor een Portugees team. In een massasprint, misschien zelfs overgangsetappe of de proloog kunnen zij eer ambiëren, maar daar stopt het ook onmiddellijk, zo leert volgend lijstje.
2016: Ricardo Vilela (Caja Rural, tiende)
2015: Aleksey Rybalkin (Lokosphinx, zestiende)
2014: David Belda (Burgos, zestiende)
2013: Marcel Wyss (IAM, zevende)
2012: David de la Cruz (Caja Rural, vijfde)
2011: Alessandro Bisolti (Vini Farnese, dertiende)
2010: Patrik Sinkewitz (ISD-Neri, vierde)
2009: Patrik Sinkewitz (Whirlpool, achtste)
2008: Juan José Cobo (Scott, vierde)
2007: Eladio Jiménez (Karpin-Galicia, vierde)
Eerste renner uit een niet-Portugees team dit jaar: Patrick Schelling en Marco Tizza (gedeeld zestiende).
Exhaustief overzicht van de mogelijke ritwinnaars uit niet-Portugese teams: Russell Downing, Zakkari Dempster, Ian Bibby, Krists Neilands, Johim Ariesen, Bjorn Thurau, Stefan Schumacher, Damien Gaudin, Jordan Levasseur en Antonino Parrinello.
In de Ronde van Portugal viert ook debutant Davide Rebellin zijn verjaardag. Hij wordt 46 en leert na enkele omzwervingen de essentie van het wielrennen kennen.
De Ronde van Portugal start vrijdag met een proloog, telt hierna 10 etappes en eindigt dinsdag 15 augustus met een individuele tijdrit. De Ronde van Portugal is live te bekijken op RTP 1, home of cycling uit de jaren negentig.