De ochtend na de Omloop het Volk van 2010 verzamelt het profpeloton zich in Kuurne voor bijna 200 kilometer koers door West-Vlaanderen, Oost-Vlaanderen en Vlaams Brabant. Orkaan Xynthia bepaalde de koers, en een Nederlander werd de held van de dag. In De Muur een eerbewijs aan Kuurne-Brussel-Kuurne 2010, hieronder een fragment.
De piek van Xynthia is voorspeld tussen 14 en 16 uur in de middag, dus bij de start van Kuurne-Brussel-Kuurne valt het allemaal nog mee. Het regent en het is een graad of negen. De stevige westenwind is het eerste deel van de koers in de rug.
Na afloop van de wedstrijd duiken er twijfels op of de organisatie niet een te groot risico heeft genomen door de wedstrijd van start te laten gaan, maar in de ochtend is er geen reden om niet lekker te gaan fietsen.
Later zegt Roger de Vlaeminck in een TV show: ‘Dan zie je de echte Flandriens hè.’
Eddy Planckaert voegt eraan toe: ‘Een wielerwedstrijd kunt ge eigenlijk niet aflasten.’
Dat is helder. In deze omstandigheden worden helden gemaakt.
Natuurlijk weten de renners van de storm. Ze verwachten een zware koers. Voor de camera’s van Sporza blijken sommigen daar tegenop te zien. Antonio Flecha zegt dat het zwaar wordt, maar dat Team Sky gemotiveerd is om er iets moois van te maken. Uiteindelijk blijkt de Brit Ian Stannard hun beste man, verrassend. Ook Tom Boonen, die de koers voor de derde keer kan winnen – een record – wordt geïnterviewd: ‘Een beetje pech van het weer vandaag, maar ik voel me goed en we zullen zien.’ Het bekende idioom.
In het eerste uur, met rugwind, wordt gemiddeld 48 gehaald, een vliegende start. Een groep van vierenveertig renners waait uit het peloton en wordt nooit meer teruggezien. Onder hen Pozzato, Flecha, Steegmans en Eeckhout. Ze letten niet op en zijn weg. Achteraf zijn ze daar waarschijnlijk niet rouwig om.
Na het keerpunt in Ninove staat de wind vol op kop en is de temperatuur gedaald naar een graad of drie. De renners moeten moeite doen hun stuur recht te houden en niet van de weg te geraken. De knokkels verbeten wit.
Xynthia blaast Stijn Devolder tegen een vuilnisbak.
Nog voor halfkoers geven bijna alle favorieten er de brui aan. De finale wordt gereden zonder Boonen, zonder Van Aevermaet, zonder Nuyens.
Na honderd kilometer rijdt nog wel Rony Martias van Saur-Sojasun mee vooraan. Hij is geboren op Guadeloupe. De kou zal hem vreemd zijn, maar hij is goed bekend met orkanen.
Er rijdt een man alleen over de Oude Kwaremont. Het is Bobbie Traksel. Hij kan dan nog niet weten dat hij twee dagen later als held op de bank van De Laatste Show zit, samen met twee beroemde Flandriens: Roger de Vlaeminck en Eddy Planckaert.
Er worden beelden getoond van Bobbie Traksel op het Kuurne-podium met een pluche ezel in zijn handen. De winnaar van Parijs – Roubaix krijgt een kassei op een voet, de winnaar in Kuurne krijgt een ezel.
We zien het moment waarop Traksel alleen op kop komt te zitten, met nog ruim negentig kilometer te gaan, tegen de storm in.
Presentator Michiel Devlieger: ‘Wat dacht je toen?’
Traksel: ‘Ik dacht: wat een ezel.’
Lees verder in De Muur 32.
- Voltooid commentaar - 18/07/2013
- Nog niks van de Tour de France gezien - 02/07/2013
- Gewoon doortwitteren - 26/01/2013