Talloze Luis-Carlossen Flores zijn er op de wereld. De gemiddelde leeftijd van mannen met die naam is laag, tenminste, wat er zoal over ze op het internet te vinden is. En dat is veel. Geen van hen is de Luis-Carlos Flores die ooit tweede werd op het wereldkampioenschap wielrennen voor amateurs. 1968 was dat, Luis-Carlos moet toen achttien geweest zijn. Jong voor een amateur, hij moet een groot talent zijn geweest. Hoge verwachtingen, een loopbaan vol glorie in het vooruitzicht. En dan: niks. Leegte. Stilte. Nou ja, nog één resultaat heeft het onvolprezen De Wielersite weten tevoorschijn getoverd: tweede op de Pan-Amerikaanse Kampioenschappen. Weer zilver, weer de belofte van meer. Na die tweede plak wordt het stil rond Luis-Carlos, déze Luis-Carlos tenminste.
Hij moet nu 61 jaar zijn. Waarom werd hij niet de eerste Braziliaan die de Ronde van Vlaanderen reed? De eerste Zuid-Amerikaan die top-10 reed in de Ronde van Nederland? Waarom is hij geen oude vedette geworden, corpulent en tevreden op een eretribune? Anyone?
Auteur van (of meegewerkt aan):
- Voorpublicatie ‘Fietsen om niet aan te komen’ van Frank Heinen - 30/04/2021
- Vergeten wielrenner: José Beyaert - 20/04/2021
- Vergeten wielrenner: Rebecca Twigg - 01/04/2021