Steven Kruijswijk mag met zijn ongelukkige manoeuvre in de afdaling van de Col d’Agnel dan wel een zekere podiumplaats hebben verspeeld, wie zijn Giroprestaties in een wat breder perspectief plaatst ziet dat het Nederlandse wielrennen op dit moment feitelijk in grote weelde leeft.
Ga maar na. In de laatste drie grote rondes reden vier verschillende Nederlandse renners zich de toptien binnen. Om uw geheugen op te frissen: Gesink en Mollema werden respectievelijk zesde en zevende in de laatste Tour, Dumoulin werd zesde in de Vuelta en Kruijswijk vierde in de Giro. Dat zijn klasseringen die de Nederlandse wielersport al zeker 25 jaar niet heeft gekend. Het is niet eens zo lang geleden dat Rob Ruijgh met zijn 20e plaats de beste Nederlander in de Tour de France was (2011).
De hamvraag is natuurlijk: zit er een echte rondewinnaar tussen? Gek genoeg lijkt Steven Kruijswijk die vraag de afgelopen week te hebben beantwoord. Toen hij vrijdag gehavend en teleurgesteld aankwam in Guillestre, zei hij dat hij door zijn stuurfout de Giro had verloren. In zijn hoofd had hij al de transitie gemaakt van podiumkandidaat naar potentieel Girowinnaar. In het wielrennen zeggen ze dan: d’r zit een goeie kop op. Kruijswijk is in deze Giro in rap tempo volwassen geworden – en wakker. Hij weet nu dat hij – mits in goeden doen – voor weinig renners schrik hoeft te hebben en dus rondes kan winnen. Dat is een cruciale stap in de ontwikkeling van een ronderenner. Ook Tom Dumoulin lijkt daar na de Vuelta van 2015 klaar voor te zijn, al zet hij zijn opmars als ronderenner dit jaar even in de ijskast vanwege zijn tijdritambities in Rio.
Net als renners moeten ook ploegen rondes leren winnen. Toen Cadel Evans jaren geleden overstapte van Lotto naar BMC deed hij dat naar eigen zeggen omdat Lotto helemaal niet klaar was voor het winnen van een grote ronde en BMC wel. Hij bewees even later zijn eigen gelijk. Teams als Astana, BMC, Movistar en Sky zijn volledig ingericht op winnen en weten inmiddels hoe dat moet. Dat is overigens niet alleen een kwestie van geld, zoals sommige ploegen ons willen doen geloven, maar ook van keuzes. Het is interessant te volgen hoe teams als LottoNL-Jumbo en Giant-Alpecin hier de komende jaren mee omgaan.
Valt het u op dat ik hierboven de zege van Wout Poels in Luik-Bastenaken-Luik nog niet eens heb genoemd? Dat onderstreept nog maar eens hoe goed Nederland er voor staat als wielernatie. Je hoeft geen helderziende te zijn om te kunnen voorspellen dat we de komende jaren nog veel lol gaan beleven aan deze generatie wielrenners.
En Kruijswijk? Die wint ooit een grote ronde. Die voorspelling durf ik wel aan.
Léon Geuyen doet iets met internet bij een uitgever. Verzint ideeën. Voert ze nog uit ook. Ook bekend als drummer van The Gasoline Brothers, de band die in 2009 dankzij überfan Koos Moerenhout een hype werd in het wielerpeloton. Sinds 2010 heeft hij weer een racefiets.
