Site pictogram HET IS KOERS!

Wielerslaapje

Ik heb het ook geprobeerd met schaatsen, maar dat werkt niet. Zeker niet in het huidige klapschaatstijdperk. Iedere slag weer het geluid van een ijzer die contact zoekt en vindt met zijn schoen. Niet bevorderlijk. En wat te denken van de bel voor de laatste ronde. Het startschot! Onoverkomelijke hindernissen wanneer je even een lekker tukje wilt doen op de zondagmiddag.

Nee, dan het geluid van een helikopter die boven het peloton hangt. RrrrRrrrRrrrRrrrRrrr. Ideaal. Het zoetgevooisde stemgeluid van Michel en José. Ze praten over een vogel die volgens hen vrijwel altijd een torenvalk is, maar door een oplettende kijker wordt herkend als een ander type valk. De pedaalslagen. Het asfalt dat eindeloos onder de renners door blijft schieten. De mozaïek van shirtjes in het peloton. Het is allemaal even perfect.

Wielrennen, het is óók de mooiste sport om bij in slaap te vallen.

Daarom zit ik iedere zaterdagavond voor een grote koers met tegenzin in het café. Drink ik tot ik niet meer kan, strompel naar huis, en zet de wekker op een uurtje of negen. Dan is het zaak wakker te blijven tot twee uur. De tijd dat er nog een groepje vooruit rijdt met onbeduidende renners die weten dat ze vandaag niet gaan winnen. De oogleden worden langzaam zwaarder.  Het is de tijd voor mijn heerlijke wielerslaapje. Precies op tijd en volmaakt gelukkig ontwaak ik voor de finale.

Mobiele versie afsluiten