Zaterdag komt de koers naar huis.
En we zijn er klaar voor.
Ik weet het wel: ze hebben al gereden in de Algarve, op Mallorca. En waar nog allemaal? God, jongens: in de woestijn. Ze hebben zelfs al gewonnen, Tim Wellens drie keer. Er is ook al Breaking News geweest: “Tom Boonen gevallen!” De debatten over de graaicultuur van politici en over de terroristische aanslagen in Zweden zetten we in Vlaanderen on hold. We hielden met ons allen het hart vast: “’t Zal toch niet waar zijn, zeker? Tommeke, Tommeke, wat doe je nu?” Maar het was – gelukkig voor ons land – allemaal niet zo erg. Tom kan zijn laatste maanden als profrenner toch “vol vertrouwen” aanpakken. De kranten schreven dat hij uitkeek naar zijn twee lieve dochtertjes en naar Lore, na zo lang weg zijn in de verre buitenlanden.
Dat luchtte op: we konden met gerust gemoed gaan slapen. Tom stond morgen weer gezond op.
Maar nu zijn ze daar!
Nu gaat de koers écht beginnen.
De wielertoeristen hebben het al eens geprobeerd.
Ik heb ze bezig gezien, vorig weekend.
Ik weet hoe het eraan toegaat.
Ze hadden afgesproken bij café De Toekomst, voor eerst een koffie en een croissant, op kosten van de sponsor. Ze hadden nieuwe truitjes, mooi en retro. “Retro is modern”, had de dikke vrouw van de voorzitter gezegd, in de winter tijdens het jaarlijks etentje. (Zeg altijd: “de soupée” – meestal met beenham en bearnaisesaus. Kan ook met scampi in de look. Altijd met frieten.)
De wielertoeristen van De Toekomst moeten begin februari hun plaats nog wat vinden op de weg. Ze rijden waaierend uit, auto’s geven een teken, voetgangers roepen. Ze rijden te snel, achteraan lossen ze. Dan maar wat vertragen. Neen, het ritme zit nog niet goed. Maar ze zijn wel uitgelaten. Het komt later allemaal wel goed.
Ze zijn daar!
Ik zie het in de gazet.
(Zeg in Vlaanderen niet zomaar “krant”, zeker niet in tijden van de koers. Zeg wel: “’t Staat in de gazet.”) Het Nieuwsblad is blij, opgewekt, gespannen, opgewonden, geil, speels, geëxalteerd, in vervoering, uitgelaten, dol, hitsig. U merkt het: ik heb er het synoniemenwoordenboek bij gehaald. Ik moét veel woorden hebben om te kunnen uitdrukken hoe dat voelt, de organisator te kunnen (mogen) zijn van de eerste, echte koers van het jaar.
En Het Nieuwsblad is onstuimig.
Net als het weer, godzijdank.
Zaterdag wordt het slecht weer.
Jongens toch: hoe mooi wordt dat! Slecht weer!
Het wordt lente en ze geven herfst voor zaterdag.
En dan wint Jasper Stuyven ook nog eens.
In Vlaanderen begint het leven.
Vergeet trouwens niet: na de koers een groot pak met stoverijsaus.
communicatiearchitect. Hij groeide op in de gloriejaren van Eddy Merckx,
Freddy Maertens en Lucien Van Impe. Hij bereidt zich al jaren voor op zijn
eerste beklimming van de Ventoux. Grootste prestatie op de fiets: de ronde
van zijn dorp, koers voor veertienjarigen. Won toen zowel de bergprijs als de
puntentrui voor Wim, Marc, Hendrik en Linda. Favoriete boek: De Renner,
natuurlijk (17 keer gelezen). Te volgen op www.filiposselaer.be en via Twitter: @filiposselaer
- Het is stil in Wetteren - 27/03/2018
- Ze zijn daar! - 23/02/2017
- Lucien: Aux Champs-Elysées! - 18/07/2016