Vader en zoon Reiner en Richard Groenendaal rijden in 1990 in het zelfde shirt, en soms ook in dezelfde wedstrijd. De twee, begin van het jaar resp. 38 en 18 jaar oud, zijn begenadigde veldrijders en worden net als een wegploeg gesponsord door Teleflex.
In het veld mag Richard vanaf half januari in het veld trouwens het rood-wit-blauw aantrekken, als beste amateur. Een dag later mist zijn vader het nationale kampioenschap net. Hij wordt tweede.
Wie denkt dat de twee als veldrijders close met elkaar omgaan, heeft het overigens mis. In Het Parool vertellen de twee na de NK dat ze niet met elkaar trainen. ‘Richard weet het altijd beter’, vertelt Reinier. ‘Hij gaat zijn gang maar. Ik kijk wel uit om met hem te gaan trainen, hij fietst mij er zo af, dat wil ik zo lang mogelijk vermijden.’
De lijken niet echt op elkaar, weet de zoon. ‘Mijn vader maakt zich veel te druk, hij wil overal winnen, altijd zijn fans tegemoet komen. Je kunt je energie beter op een paar wedstrijden richten.’
Vader Reinier vindt zijn zoon ‘eerder een type Stamsnijder (in de jaren tachtig Reiniers grootste concurrent, red.) dan een type Groenendaal’. ‘Dat is maar goed voor hem ook, hij is gelukkig heel wat eigenwijzer dan ik.’
Vader en zoon Groenendaal komen dat jaar zogezegd soms ook samen uit in wedstrijden. Zoals in november tijdens de Superprestige cross in Valkenswaard. Radomir Simunek (vader van de gelijknamige eveneens goeie crosser) wint, Renier wordt dertiende. En Richard? Die eindigt 4 seconden en één plek vóór zijn vader…
- UCI-man springt en juicht voor Jopie - 25/09/2020
- Raad het plaatje - 25/09/2020
- De spreekwoordelijke rode lantaarn - 18/09/2020
Geef een reactie