Hieronder de top 5 van zijn meest spectaculaire overwinningen:
-
2020 Tour de France – Etappe 20 (tijdrit) naar La Planche des Belles Filles
Wie nog niet van Tadej Pogačar had gehoord, wist na 2020 precies wie de jonge Sloven was. Terwijl in de teambus van toen Jumbo-Visma de champagne koud stond en iedereen verwachtte dat een andere Sloveen zijn meesterwerk zou voltooien, ging het voor Primoz Roglic he-le-maal mis. De beelden met de helm scheef op z’n hoofd, die zal niemand vergeten. Planche des Belles Filles werd dé doorbraak voor Tadej Pogačar. Op 19 september 2020 startte Pogacar de slottijdrit nog 57 seconden achter in de tijdreed maar hij reed een fenomenale klim, reed het gat helemaal dicht, verpulverde iedereen en veroverde daarmee in één klap de gele trui en dus de Touroverwinning. Het tijdperk Pogačar was officieel aangebroken.
-
2023 – Ronde Van Vlaanderen – Oudenaarde
De Ronde ontbrak nog op het palmares van de jonge Sloveen. In een editie waarin hij af moest rekenen met een enorm sterke Van der Poel en Mads Pedersen plaatste al op 57 kilometer een eerste demarrage en dunde zo het veld goed uit. Met VDP, Van Aert en Pedersen en een aantal anderen reden ze naar de laatste beklimming van de Kwaremont. Daar plaatste hij zijn beslissende demarrage op de Oude Kwaremont. Karakteristiek, uit het zadel, zette hij de concurrentie op een gat en ze zagen de Sloveen niet meer terug. Achter hem klopte Pedersen in de sprint Mathieu van der Poel. -
2021 Tour de France – Etappe 17 naar Col du Portet
Op 14 juli 2021 – Quatorze Juillet, de dag van de Bastille – ontspon zich op de flanken van de Col du Portet een prachtig gevecht. Vingegaard, Carapaz en Pogačar streden uiteindelijk met zijn drieën om de winst. Carapaz probeerde te ‘linkeballen’ en Pogi kon uiteindelijk met een vlammende demarrage de winst pakken en daarmee een voorschot nemen op de tourwinst. Hij zette Vingegaard en Carapaz in het klassement op meer dan vijf minuten. -
2024 UCI Wegwereldkampioenschappen – Zürich
De WK in Zwitserland leken vooraf al op het lijf van Pogačar geschreven. Veel hoogtemeters, weinig vlak en met concurrentie die niet per se in vorm leek, was het wachten tot de Sloveen zou gaan. Dat hij al op 100km voor de meet zou vertrekken (wat hij grappend had gezegd van te voren) had niemand ook echt verwacht. Landgenoot Tratnik wachtte hem op, maar al na enkele kilometers trok Tadej er op uit. Hij bleef geven aanzetten en achter hem kon eigenlijk niemand de achtervolging goed organiseren. Het parcours was voor hem neergelegd en hij voltooide de solo op magistrale wijze. Misschien wel zijn beste overwinning ooit. -
2025 Strade Bianche – Siena
Dat Pogi in Strade Bianche goed is, dat bewees hij al in 2024. Hij soleerde toen magistraal naar de winst. In maart 2025 was het even anders. Hij zat vooruit met Tom Pidcock maar hij gleed met 50 km te gaan onderuit in een bocht. Overmoed, zo zou je het kunnen noemen. Hij gleed in de sloot kwam vol modder en met gescheurde skinsuit weer terug bij Tom Pidcock, en viel vervolgens solo aan met nog 20 km te rijden voor de snelste editie ooit en een winst met een klein smetje op het blazoen, maar wel met de eer en de glorie.
