Het is koers

De ellebogen van de renners hangen op hun stuur, met hun kont zitten ze op de buis van hun frame, een voet al vastgeklikt in het pedaal terwijl de andere op de grond staat. In afwachting van de start wordt er nog wat gepraat en gelachen. Voor buitenstaanders ziet het er ontspannen uit maar schijn bedriegt, renners voelen de spanning als een groep leeuwen die nonchalant zijn prooi in de gaten houdt.

Er zijn mensen die koers rijden en mensen die koers maken. Iwan, een vriend van mij, rijdt op kop van het peloton. Zelf zie ik af aan de staart van het peloton.

‘Bijblijven,’ galmt het in mijn hoofd, ‘aanhaken tot de finish, op de streep worden de prijzen pas verdeeld.’ Ik ben jaloers op de mannen die koers maken, de benen die ik makkelijk zie draaien, de jongens van wie namen, iedere doorkomst weer, genoemd worden. Ik zie het publiek kijken naar de eerste renners die passeren, hun hoofd draait mee met de kop van het peloton zoals zonnebloemen met de zon meedraaien. Mij zullen ze niet zien en als ze me al zien, dan nooit in mijn gezicht maar altijd op de rug.

Anoniem blijf ik verborgen in de buik van het peloton. Ik zie wanneer er wordt aangezet, zucht pijnlijk, bijt en probeer te voorkomen dat ik er af wordt gereden. Niemand ziet mijn gezicht dat trekt, mijn mond die wijd openhangt en snakt naar adem. Het snot dat in een sliert langs mijn wang loopt.

In de afdaling zie ik dat er een kopgroepje is ontstaan, een tweede groepje renners is erachteraan gesprongen en in het tweede groepje herken ik het tenue van die vriend. Een trap teveel heb ik nog niet gedaan en vlak voor de doorkomst op start – finish probeer ik mee te springen met een derde groepje achtervolgers maar mijn benen lijken vast te slaan en na een paar honderd meter laat ik me terugzakken in het peloton.

Met nog drie ronden te gaan wordt ook Iwan weer opgeslokt door het vermoeide peloton dat als een harmonica in en uit elkaar wordt getrokken. Iwan’s gezicht ziet grauw van de inspanning die hij heeft gedaan. Hij had het gat naar de kopgroep dichtgereden maar de renners in de kopgroep hebben hem kapot gedemarreerd. Hij maakte koers en was dus gekomen om te winnen maar finisht uiteindelijk enkele plaatsen achter mij. De uitslag van een wedstrijd vertelt zelden de hele waarheid, maar ook dat is koers.