De man op de handtekeningenkaart is Antoon ‘Ab’ Donker. Winnaar van de Ronde van Vlaanderen in 1957. De kenner zal nu fronsend denken: in 1957 won toch Fred de Bruyne? Ja, dat klopt. Die won dat jaar ook. Tussen 1956 en 1965 kende de Ronde van Vlaanderen namelijk twee uitvoeringen. Eén voor professionals in teams en één voor ‘niet-gegroepeerde renners’. De oorzaak hiervoor lag (waarschijnlijk) in het grote aantal
professionals in die tijd.

De uitvoering van de Ronde voor ongegroepeerde renners werd liefst driemaal door een Nederlander gewonnen. Eén daarvan was de Amsterdammer Ab Donker. Donker was een veelwinnaar bij de amateurs en beleefde in Vlaanderen één van zijn twee hoogtepunten als prof. Dat andere hoogtepunt was de Ronde van Italië die hij later dat jaar als knecht in de equipe van Pellenaars zou rijden.

Tijdens de Ronde van Vlaanderen Live in Ekko zullen we stilstaan bij deze overwinning. Om alvast in de stemming te komen hieronder het koersverslag uit ‘Het Laatste Nieuws’ van 2 april 1957.

Precies 100 renners kwamen zich in lijn stellen, om in de categorie der niet gegroepeerde winnaars hun kans te wagen. Het prachtige lenteweder zette die kerels dadelijk aan om er een hoge vaart in te houden en op de weg naar Eeklo waren de schermutselingen niet van de lucht. Begrijpelijkerwijs slaagde niemand erin zich los te werken, want telkens was de reactie van het peloton spontaan, wat evenwel niet belette dat enkele stoutmoedigen paraat waren om een uitlopertje te wagen.

Te Tiegem muisden de Duitser Junkermann en Jan Vermaelen er van onder en namen op slag 30 seconden voorsprong. Een bitsige strijd ontrolde zich dan, want drie achtervolgers lieten de armen niet zakken en begonnen aan de voorsprong te knagen.
Niettegenstaande het moedig verweer van de leiders werden zij te Leeuwenbergen
bijgehaald.

De kilometers begonnen nu zwaar te wegen en het peloton, in flarden gescheurd, dreef de achtervolging door. Dit belette de Nederlander Jules Maenen niet om op zijn eentje op zoek te trekken naar de vijf leiders. Verbazend snel kwam hij opnieuw bij te Oombergen. De Nederlander aarzelde niet want na even uitgeblazen te hebben ging hij te Balegem aan de haal en rukte zich onweerstaanbaar los. Op de grote baan naar
Wetteren scheen hij buiten bereik, want zijn achtervolgers verzwakten fel. Bij
het ingaan van de laatste ronde had Maenen nog 35 seconden voorspong op de
groep. Tot 100 meter van de meet weerstond Maenen en kreeg dan zijn landgenoot
Donker en Pol Schaeken in het wiel. Tot overmaat van ramp viel hij nog en
verloor dus al de vruchten van zijn puike inspanning. In de sprint nam de
snelle Nederlander de bovenhand op Pol Schaeken.

Uitslag
1. Donker Ant (Ned.) de 242 km in 6 uur 22.
2. Schaeken,Pol op 3 lengten.
3. Delorge op 20 meter

André Schaminée
Laatste berichten van André Schaminée (alles zien)