Wielrennen is een zware en harde sport. Er zijn hier weinig mensen die ik dat hoef uit te leggen. Vandaar dat een racefiets over het algemeen geen bagagedrager heeft. Wat moet je op zo’n rank karretje met zoiets? Toch is het een bagagedrager die sinds 9 mei 2011 gemonteerd zit op de fiets van Tyler Farrar. Niet alleen een bagagedrager maar er zit nog iemand op ook.
Sinds die dag rijdt Farrar rond met zijn vriend Wouter Weylandt achterop. Er gaat geen wedstrijd van Farrar voorbij of Wouter is aanwezig. Ook op de training houdt hij hem gezelschap. Dat is meestal wel gezellig. Hard lachen konden ze samen altijd al heel goed. Twee jonge honden gezegend met talent. De een wat meer dan de ander maar dat maakte niet uit om boezemvrienden te worden.
Komende zaterdag keert het tweetal terug naar de wedstrijd waar vorig jaar de splitsing voor de buitenwereld plaatsvond. Niet voor de twee mannen zelf. Dat hebben we net kunnen lezen. Vanaf deze plaats heb ik een verzoek aan Wouter: ‘stap volgende week af’ en zorg dat Tyler weer lichter rond kan rijden en zijn mooie carrière verder kan uitbouwen met overwinningen. Op dit moment ben jij gewoon te zwaar achterop. Je was al nooit één van de lichtsten. Neem plaats langs de kant en moedig hem aan. Tyler zal je nooit vergeten maar hij wil nu weer meedoen om de prijzen.
- Niet meer liegen - 01/07/2013
- Valkenburg 1979, 1998, 2012 - 21/09/2012
- Vrienden - 05/05/2012
Wat mooi Robert! En wat moet het ongelooflijk moeilijk voor Farrar zijn, deze Giro. Laat ons hopen dat Wouter afstapt inderdaad.
Geweldig stuk! Lees het nu voor de tweede keer en ik zie alleen maar het beeld van de finish van de etappe na de val van Wouter. En hoe Farrar over de streep kwam. Ik hoop voor hem dat hij deze Giro goed doorkomt, t is hem gegund!
Hoe vaker ik het lees, des te mooier wordt je stuk. Ik hoop dat ik hem niet meer achterop zie zitten, al lijkt me dat voor vandaag op de eerste dag in Italië wel een enorme klus voor Farrar. Loslaten is het moeilijkste dat er is…