Vergeten wielrenner: Augustyn, John-Lee

John-Lee Augustyn

John-Lee Augustyn (10 augustus 1986)

Naast mijn computer hing lange tijd een klassiek tourbeeld: een renner in het ravijn. Ik had de bovenste helft van de foto uit de Volkskrant, met een groene bergweide een dorpje en wat campers in de verte, weg gevouwen. De foto ging om het rode hoopje renner precies in het centrum van de onderste helft van de foto. Het was de Zuid-Afrikaan John-Lee Augustyn.

De renner van Barloworld was een aardige klimmer. Hij kwam die dag (de 16e etappe van de Tour de France 2008) ook als eerste boven op de Col de la Bonette. Het leek er even op dat hij ook weer als eerste beneden zou zijn, maar daar gleed hij niet ver genoeg voor door. Hij dacht zelf dat er geen einde aan zijn val kwam, toen hij na een stuurfout over het richeltje tuimelde.

Daar lag hij dan. Als een jong girafje met knikkende knieën probeerde Augustyn weer op te staan, maar dat was nog niet zo gemakkelijk.  Hij had uiteindelijk een zetje van een toegesnelde toeschouwer nodig om weer boven te komen.  Boven keek de onfortuinlijke renner het dal in, waar zijn fiets nog lag. Hij keek net niet zielig genoeg voor de Wim van Est-Award (een tikkend Pontiac horloge), een nieuwe fiets was ook al onderweg.

Een paar maanden na die val vergaten we Augustyn weer. De krantenfoto hing nog even, maar verdween ook weer in een lade. De jonge renner verdween tot mijn verbazing niet uit het peloton. Dit jaar reed hij onder contract bij het Britse Sky. Niemand heeft hem gezien. Hij heeft geen platte prijs gewonnen en is zelfs niet in een ravijn gedonderd.