Lance ArmstromgLance Armstrong (18 september 1971)

Daar, ziet u die achterdeur? Daar, ja. Daar gaat Lance Armstrong, ooit een supertalent, een zevenvoudig Tourwinnaar, een wereldkampioen en een overlever. Nu verlaat hij het grootste podium via het zijtoneel. Het is het jaar 2010, en het einde van een tijdperk.

23e in de wedstrijd die hij acht jaar lang beheerste: zeven keer als nummer één, één keer als nummer drie.
Bij de wielerkenners onder u zal de naam Lance Armstrong nog wel een belletje doen rinkelen. Toch weten we bijna niets van hem. Hij is altijd een enigma gebleven, een onoplosbaar sudoku, een mythische figuur.

Zo zou hij ooit hebben geleden aan een ernstige ziekte (waarvoor hij zelfs een stichting oprichtte, en gele armbandjes verkocht) en zou hij relaties hebben aangeknoopt met actrices en bekende zangeressen uit die tijd – iets waarover de toen zeer goed gelezen ‘roddelpers’ met regelmaat berichtte. Over die moeilijke periode in zijn leven schreef hij meerdere boeken, die gretig aftrek vonden onder het wielerpubliek, maar die nu alleen nog antiquarisch (voor grof geld) verkrijgbaar zijn.

Lance Armstrong groeide op bij zijn moeder Linda, die op jonge leeftijd ongewenst zwanger van hem werd. Hij nam ook haar achternam aan, verbande iedere verwijzing naar de man die hem verwekt had en daarna de plaat poetste. Op jonge leeftijd legde hij zich toe op triatlon, een sport voor de allround sportman, een sport ook voor wie kickt op extreme inspanningen.

Uiteindelijk legt hij zich toe op de middelste van de drie triatlonsporten.

Op de fiets blijkt “de man uit Austin, Texas” (zo werd hij vaak omschreven door Mart Smeets, toenmalig wielerverslaggever en in 2027 winnaar van de Nobelprijs voor de Literatuur) een supertalent. Op 21-jarige leeftijd wordt hij wereldkampioen in Oslo, volgens de overlevering op een spekglad en doornat parcours.

Hij wint ook de Waalse Pijl, en lijkt een klassiekerrenner van formaat te zullen worden.

Dan volgt een periode van inactiviteit.

In 1999 keert Armstrong terug aan de top – een top waar hij gedurende de rest van zijn carriere in eenzaamheid zal vertoeven. Zeven maal wint hij de Tour de France, destijds de belangrijkste wielerwedstrijd van het jaar. Niet alleen hij is te sterk, ook zijn ploeg US Postal (gesponsord door de Amerikaanse posterijen, een bedrijf dat uitgeprinte e-mails rondbracht) legt het peloton zijn wil op.

Na een pauze keert Armstrong in 2009 terug in het peloton om de Tour te winnen. Na een zenuwslopend gevecht met Alberto Contador (vooral buiten de koers), eindigt hij als derde, een ongelofelijke prestatie voor de man op leeftijd die hij inmiddels geworden is.

In 2010 doet hij een ultieme poging de Tour nogmaals op zijn naam te schrijven.

Hij wordt 23e.

Af via het zijtoneel.

Na zijn loopbaan verdween Lance Armstrong volledig in de anonimiteit. Verhalen dat hij onder een schuilnaam een ranch met koeien en paarden uit zou baten, zijn nooit bevestigd. Eerder genoemde Mart Smeets ging in 2016 nog een keer naar Austin, Texas. De documentaire “Zoektocht naar een oude vriend” won een Gouden Palm op het Filmfestival van Cannes. Vooral de scène waarin Smeets een bebaarde cowboy aanspreekt en vervolgens met oude bidons wordt bekogeld, staat in veler geheugen gegrift.

Frank Heinen
Laatste berichten van Frank Heinen (alles zien)