Châtel, 12 juni 2013
My dearest diary,
Well, well, well, blimey! De Dauphiné gewonnen, precies zoals we hadden berekend. Brad had van tevoren gezegd dat ik het niet zou redden, dat Richie beter zou zijn en anders Alberto wel. Maar ik had kunnen weten dat dat gelul was; vorig jaar zei hij nog dat hij me er in de bergen makkelijk af zou rijden. Nou, dat hebben we gezien.
Maar goed, tweeënhalve week nog. We zitten met de ploeg in Châtel voor de laatste trainingen. Gisteren is Michelle aangekomen en ze maakt me nu al gek met haar gezeik over welk jurkje ze 21 juli aan moet trekken. My God, weet ik veel! Van dat soort vragen krijg ik dus echt de zenuwen. Oh, en ze begon natuurlijk ook weer over jou. Of ik je wel heb meegenomen en of ik er wel aan zal denken regelmatig te schrijven. Leuk voor later, vindt ze. Ja, dat vindt ze echt! Ze heeft niet in de gaten dat ik je gewoon nodig heb, dat ik anders gek word van m’n gedachten. Als ze dat soort dingen zegt, moet ik altijd aan mama denken. Ik weet dat ik dat juist nu niet moet doen, dat ik moet focussen. Maar gedachten gaan zoals ze gaan, hè. En misschien had mama toch gelijk…
Stop! Niet aan denken!
De Kale vroeg me vanmorgen of ik nerveus ben. Volgens hem hoef ik me daar heus niet voor te schamen en als ik wilde, mocht ik de komende dagen best een keer met Brad Skypen – hij grinnikte toen hij het zei. Brad bellen, het idee! Ik ben wel benieuwd of hij míj vandaag nog belt vanwege dat interview in The Guardian. Op Twitter zal het hierdoor ook wel weer oorlog worden. Het is jaloezie, dat weet ik wel, maar toch, leuk is anders. Die lui hebben helemaal niet in de gaten hoe hard ik train. Ze moesten me eens zien, in de winter.
Gebeurt het weer, hè! Ik moet me niet laten afleiden. Hard fietsen moet ik, en luisteren naar Michelle. Dat interview was natuurlijk ook haar idee; zet die jongens maar een beetje onder druk, zei ze. Ik heb maar niet gezegd dat ik het vooral lekker zou vinden als ik mijn hart even zou kunnen luchten bij iemand die weet hoe het voelt om vlak voor de eerste van vele Touroverwinningen te staan.
Goed, ik ga eten, Richie heeft al twee keer gevraagd waar ik blijf. Vanmiddag weer klimmen. Nog even de statistieken van vanmorgen:
Alberto: 704.290
Cadel: 228.492
Me: 158.248 (veel nieuwe sinds de Dauphiné!)
Richie: 51.253
Brad: 0 (benieuwd of hij binnenkort weer begint)
- My dearest diary: luisteren naar Michelle - 13/06/2013
Right on Chris. But I do have one question about the Mrs. What is it exactly that she contributes to your achievements besides tweeting all kinds of remarks about your peers?
Come again please? Nothing much? Now why doesn’t that surprise me? Suggestion: listen to Paul Simon’s ’50 ways to leave your lover’. Could be well enlightening for you. Tara mate.