‘Mollemania’. Het is leuk gevonden en een goeie hashtag bovendien, maar eigenlijk klopt er niks van. ‘Mollema’ en ‘mania’ in één woord, dat is een contradictio in terminis van de bovenste plank. Hoe kan er nu een mania ontstaan rond iemand die niet gek te krijgen is? Ach, het land is blij, en geef ons eens ongelijk, want wat hebben we er lang op moeten wachten. Nederland is in de ban van de renner uit Groningen, die op het moment van schrijven tweede staat in het klassement. Tweede. We moesten er twintig jaar op wachten. Het verhaal over zijn ontdekking als wielrenner is inmiddels honderden keren verteld, zijn afkomst wordt steeds maar weer benadrukt.
Is Bauke ook talk of the town in de plaats waar hij opgroeide?
Zuidhorn, zaterdagochtend 10 uur. De brug van Noord- naar Zuidhorn staat zoals zo vaak open, maar gaat zoals net zo vaak precies op het goede moment weer dicht. De bomen aan De Gast staan in volle bloei en laten de mooie oude huizen aan de meest chique straat van Zuidhorn nog beter uitkomen. Over het spoor rechts de Rabobank. We waren altijd verbaasd dat in en rond het gebouw elk spoor van Bauke of wielrennen in het algemeen ontbrak, inmiddels is het te laat.
Zuidhorn (Bron: deoostergast.info)
Het dorp lijkt nog te slapen, er zijn maar een paar mensen onderweg. Een man wandelt met zijn hond langs De Gast, aan de inhoud van zijn de tas in zijn hand te zien komt hij net van de bakker. De winkels hebben hun deuren geopend, maar veel bedrijvigheid is er nog niet.
De kapper, een goede graadmeter voor wat er leeft in een dorp. Op de leestafel ligt een verse Dagblad Van Het Noorden. Bauke staat op de voorpagina, in het sportkatern een uitgebreider verslag. Van grote euforie is geen sprake. In de kapperszaak geen woord over Bauke, het woord Tour de France valt evenmin. Het gaat over het weer en de vakantie.
Onder de mensen die al jarenlang Zuidhorner zijn, zoals mijn grootouders, is Bauke wél trending topic (maar dan analoog). Gespreksonderwerp is vooral ‘van wie hij er eentje is’. Zoon-van-die-en-neef-van-die. Die vroeger hier en daar werkte en met die en die getrouwd is. Baukes positie in het klassement kan de algehele goedkeuring wel wegdragen. Een buurvrouw op bezoek zegt niets van wielrennen te weten, ‘maar Bauke ken ik wel hoor!’ En passant passeert ook Adriaan Helmantel de revue, de Groningse trainer van Argos-Shimano, bovendien zoon van schilder Henk Helmantel, die samen met Bauke een van de bekendste Groningers is. Overigens maken zijzelf zich daar hoogstwaarschijnlijk nog wel het minst druk over.
Het is rustig in het dorp, niemand lijkt zich op te winden. Geen hysterie, geen mania. Het is nog vroeg, daar zou het ook mee te maken kunnen hebben, maar het is tekenend. Van echte opwinding is hier eigenlijk nooit sprake. Er zullen nog wel wat journalisten deze kant opkomen, op zoek naar sterke verhalen en goeie quotes. Ze zullen hoogstwaarschijnlijk met minder resultaat dan gehoopt terugrijden naar het westen. Veel meer dan een ‘kon minder’ zullen ze niet kunnen ontlokken. Heeft dat met een gebrek aan interesse te maken? Welnee.
Ik zei het toch al?
Niet gek te krijgen.
- Vallen, opstaan, doorgaan - 27/07/2014
- Tour de Tango: aantrekken en afstoten - 25/07/2013
- En in Zuidhorn bleef alles zoals het was - 14/07/2013
Mooi en degelijk verslag, daar hou ik van als nuchtere Westfries.
De functie van bruggen is verkeer ‘naar de overkant’ -vrij naar drs.P.- mogelijk te maken. In die zin is de brug dan functioneel en dus open. Als scheepvaartverkeer de brug passeert vervalt de primaire functie van de brug en is derhalve voor die functie gesloten. Een brug met een omhoog staand brugdeel is dus dicht. Ik realiseer mij maar al te goed een purist in de taalwoestijn te zijn overigens. Een andere keer iets over het vermaledijde ‘gaat dat doen’ i.p.v. ‘zal dat doen’. Daar heb ik ook nog een appeltje mee te schillen.
Maar een leuk stuk Hilde.
Dank Remco (en Meindert) Kan ik me eruit redden door te zeggen dat ik het gangbare taalgebruik uit het dorp heb willen behouden? ;-) (boot; brug open, geen boot; brug dicht.)