Het zit hem niet mee tot nu toe: de etappe was koud 100 meter onderweg en hij lag al op zijn bips. De hele wielerwereld kon zijn roze dijen uitvoerig bestuderen. Zijn pezige lichaam was net hersteld van de vorige tuimeling in de Dauphine en nu was het weer raak.
Wond over wond.
Ik kan je uit eigen ervaring vertellen: dat doet pijn.
Froome is sowieso een eigenaardig kampioen. Zijn frêle, houterige voorkomen en schokkende fietsstijl doen vermoeden dat hij ieder moment op breken staat. Een kampioen heeft normaal gesproken allure, aanzien, charme en charisma. Froome heeft niets van dat alles.
Froome lijkt meer op mijn opa. Mager, vermoeid, maar o zo taai. Vandaag zal hij zich met een gekneusde pols over de kasseien voort moeten slepen. Hij lijkt er zelf vertrouwen in te hebben en stak gisteren na controle zijn duim omhoog.
Bij de Romeinen betekende een omhoog gestoken duim genade voor een verliezende gladiator. Mijn hoop is dat Froome vandaag gespaard blijft van ellende.
Gladiator Froome gaat nog teveel mooie gevechten leveren om nu al het loodje te leggen.
Pollice verso: Thumbs up.
- Interview – Timo Roosen: ‘Eerlijk gezegd moet ik mezelf nog ontdekken.’ - 24/11/2014
- HetisTour(s) | Etappe 20 | Er alles aan doen - 27/07/2014
- HetisTour(s) | Etappe 19 | Snik - 26/07/2014
Ik denk dat hij met angst en samengeknepen billen op de fiets zit vandaag. Bepaald geen recept voor succes op de keien…
Profetische woorden