De Ronde van Vlaanderen 1977: Freddy laat zich weer eens ringeloren

Freddy Maertens was één van de talentvolste wielrenners die Belgie ooit gekend heeft. Maertens won vele koersen maar maakte in de koers ook de meest vreemde dingen mee. Zo werd hij regelmatig geflikt door generatiegenoten als Roger de Vlaeminck, of door zijn eigen ploegleider Lomme Driessens. Het lakse gedrag van Driessens kost Maertens de zege in de Ronde van Vlaanderen van 1977.

De Ronde van Vlaanderen van 1977 begint als het ware een dag eerder. De ploegleiders worden zoals altijd bij elkaar geroepen voor een briefing. De regels voor in de koers worden op zaterdagavond nog eens gedeeld. Lomme Driessens wuift de vergadering weg. “Allemoal gezever,” moppert Driessens terwijl hij nog een trek van zijn sigaar neemt. Dat is misschien normaal wel zo, maar in deze briefing wordt toch wel wat belangrijks gemeld.

Driessens hoort niet dat het op de Koppenberg het verboden is van fiets te wisselen. In het verleden was dat het beproefde recept geweest. Met een kleine versnelling die berg op. Van fiets verwisselen en vervolgens met een grote versnelling de berg af, op naar Meerbeke!

Over het feit of Driessens van niets wist, of te laat, lopen de verhalen uiteen. Feit is dat Maertens op de Koppenberg van fiets wisselt. De jury heeft dat voorval niet gemist. De formulieren en de Bicpen worden al uit de binnenzak getoverd.

Eén minuut voor Maertens is Eddy Merckx als eerste over de Koppenberg gevlogen. Merckx zit in de nadagen van zijn carrière. Zoals vaker in zijn laatste dagen valt hij druistig aan. Die aanval bekoopt hij uiteindelijk met uitvallen. Maar om de oude meester te temmen, moeten vedetten als Kuiper, Raas, De Vlaeminck en Moser wel 100 kilometer diep in de beugels.

Uiteindelijk blijven De Vlaeminck en Maertens over. De feitelijk gediskwalificeerde Maertens!

Onderweg wordt Maertens door de jury op de hoogte gebracht van zijn diskwalificatie. Maertens stopt echter niet. Hij rijdt gewoon stug door. Later verklaart hij dat hij hoopte dat de jury zijn besluit alsnog zou terugdraaien. Hij zit hier overigens niet ver van de waarheid, maar daarover zo meteen meer.

Maertens overlegt met Driessens. Denkt even aan afstappen, maar Driessens ziet meteen het voordeel van dit verhaal. Het levert weer een hoop publiciteit op. Daarnaast fluistert Driessens zijn renner in om vooral in de slag te gaan met De Vlaeminck. Als Maertens De Vlaeminck aan de overwinning helpt kan hij nog een mooi zakcentje vangen.

Dat vindt Freddy eigenlijk best een geniaal plan. Hij fluistert De Vlaeminck zijn medewerking in en nestelt zich aan kop. Die kop zal hij tot aan de finish niet meer afstaan. Maertens brengt De Vlaeminck in een zetel naar de finish.

Typisch Freddy:

• De Vlaeminck ontkent later dat er geld is toegezegd.
• De jury zegt Freddy toe dat ie toch mag meesprinten, hij heeft immers zo goed zijn best gedaan.
• Freddy is echter te moe om mee te sprinten.
• En had hij het gedaan, was het nadien niet van nut geweest. Maertens moet na de Ronde van Vlaanderen zijn urine inleveren. Daarin wordt Stimul ontdekt. Een goedje dat in 1977 veelvuldig in het peloton te vinden is.

Roger de Vlaeminck wint deze editie waarin alle wielertragedie is verzameld. Verzameld door één wielrenner, Freddy Maertens. Gediskwalificeerd, toen toch weer niet, geflikt door zijn ploegleider, door zijn medevluchter, op doping betrapt. Er zijn wielrenners die het in hun hele carrière niet eens allemaal meemaken.

Uitslag Ronde van Vlaanderen 1977:

1. Roger de Vlaeminck (Bei.) 264 kilometer In 6 uur  44 minuten; 2. Maertens (Bel.) op 3 seconden; 3. Planckaert (Bel.) op 2 minuten; 4. Godefroot (Bel.) z.t 6. Raas z.t 6. Moser (ltal.l, 7. Pollentier (Bel.), 8. Verbeeck (Bel.), 9. De Meyer (Bel.), 10. Willy Planckaert (Bel.), 13. Hennie Kuiper op 2 minuten en 48 seconden; 20. Piet van Kwatwijk op 14 minuten.

Bronnen: De Telegraaf, Wielergeschiedenis.be