Even terug naar de huilende Biniam Girmay. Ik zit niet zo in de statistieken maar niet witte etappewinnaars in de Tour zijn op de vingers van één hand te tellen.
Misschien zelfs wel op één vinger.
Niet dat huidskleur ertoe doet. Of toch? Fysiek zijn mensen uit Oost-Afrika uitermate geschikt voor duursporten. Maar: hoe veroorloof je je als gewone Keniaanse of Eritreese jongen een racefiets? En vind maar eens geschikte trainingswegen.
Of is dat een vooroordeel? In een documentaire over wielrennen in de Rwandese hoofdstad Kigali – in 2025 het toneel van het WK wielrennen – zag ik onlangs een moderne stad, prachtig asfalt, gedisciplineerd verkeer én, tot mijn grootste verbazing, heel wat wielrenners op de weg.
En: ik zag de Muur van Kigali.
Een soort korte versie van de Muur van Geraardsbergen – dezelfde kasseien, dezelfde percentages én – vooral dat – NOG imposantere mensenmassa’s.
En nergens meerenners in dirndl-jurken.
Een WK in die stad, met die ene helling in iedere ronde, met al die fan-tas-tische supporters: ik kan niet wachten.
Misschien is het de definitieve doodsteek voor de witte koersdominantie. Als Nederlander zeg ik: jammer. Maar als koersliefhebber zeg ik: kom maar door, land- en continentgenoten van Biniam.
Win die Tour van 2035!
- Verkermiskoersing van de Tour - 13/07/2024
- F*ck de natuurwetten - 12/07/2024
- Alexander Kristoff en een dynamische bikefitting - 11/07/2024