Giro Route 2025 bekend – wordt dit weer spektakel?

De eerste week, daar gaat het altijd over bij grote rondes. De eerste week van de Giro d’Italia gaat voor vuurwerk zorgen. De bergen van Albanië liegen er niet om en de eerste drie etappes geven respectievelijk een bergetappe, een tijdrit en nog een bergetappe. Hoewel de eerste klim van 12,5 kilometer wellicht niet steil genoeg is, topt ie toch af op 11%. Ook de tijdrit bevat een mooie klim, die voor een schifting zal zorgen. Weinig kans voor Ganna op een ritzege. Etappe 3 van Vlöre naar Vlöre wordt er eentje om naar uit te kijken. Wij spraken al eens met Jared Fontaine die daar een cycling camp runt. Dit is een mooie etappe!

Eenmaal terug in Italië beginnen we met een sprint etappe van de ’trulli’ van Alberobello naar de barokke stad Lecce. Daarna trekt etappe 5 richting Matera, de verlaten of geisoleerde stad. Voor de toeristen onder ons: dit is echt een mooi stuk Italië. Matera was tot de jaren ’60 van de vorige eeuw eigenlijk afgesloten van alle publieke voorzieningen. De regio is ruig, maar heeft dus heel veel schoonheid. De renners zal het niet zo boeien, maar ik wilde het wel delen.

De Giro van 2025 trekt van zuid naar noord, dus na Matera volgt een finish in Napels. Sterven in het wiel of naderhand sterven, dat is de vraag. Met een 20 kilometer lange klim in het begin van de etappe (aan 4% gemiddeld, maar wel met uitschieters naar 11%) zal het voor een aantal renners sterven worden.

Na deze opwarmingsetappes (pun intended) volgt het echte werk. Etappe 7  gaat van kiet af aan de lucht in. Vanuit de start is het klimmen geblazen. Na de openingsklim volgen de Monte Urano (bijna 5 km aan 9% (!)) en de Vado della Forcella, ook weer meer dan 20 kilometer aan 4% gemiddeld. De slotklim naar Tagliacozza, de eerste Appennijnenaankomst is ook geen makkie. Met 14 kilometer aan 5,5% met een enkele uitschieter naar 14% verwacht ik vuurwerk.

Knap bekomen van deze inspanning wacht alweer de volgende dijk van een etappe. Etappe 8 op naar Castelraimondo biedt 3700 hoogtemeters (een van de grootste aantallen hoogtemeters in deze giro) en hier wacht Maria Magdalena op je. Met 13 kilometer klimmen, 7,5% gemiddeld en uitschieters naar 14% gaat dit de scherprechter worden in deze etappe. De sprinters gaan hier geen meter vlak zien. Taai dus.

De rustdag zal als geroepen komen, maar niet voordat etappe 9 nog even naar Siena gaat. Jazeker, hier zijn de Strade Bianche ingepland. 5 stroken, 30 kilometer totaal. Lekker voor een fijne zondagmiddag koers kijken! 18 mei 2025 zou ik omcirkelen in de agenda.

De tweede week van de Giro van 2025 is ook weer een mooie mix van type etappes. Na een rustig begint het peloton met een tijdrit van het mooi Lucca naar de toren van Pisa. Er zit een klein heuveltje in, maar verwacht hier de bekende tijdritnamen. Het zal 26 kilometer stampen worden.

Schrijf ook woensdag 21 mei maar op. Want hier zit de Alpe San Pellegrino in de etappe. Deze klim gaat naar 1600 meter hoogte, maar is 14 kilometer lang aan 8,7% met uitschieters naar 19% (!). GOEDEMORGEN! De twee andere beklimmingen in die etappe lijken dan klein bier, maar zijn echt nog niet zomaar verorberd. Vuurwerk dus.

Donderdag is een vluchterskans, hoewel de laatste 100 km vlak/aflopend zijn. De po vlakte nodigt dan misschien niet uit tot een vlucht, maar het eerste gedeelte kan wel de sprinterskansen verminderen.

Op de vrijdag, etappe 13 (pas op!), gaat het richting Vicenza. Dit lijkt een sprintersetappe, maar de finish in Vicenza is een stijgende lijn! Dus reken op puncheurs hier.

Zaterdag de 24e gaat het peloton kort naar Slovenië. Vorige jaren zagen we bij een Sloveens uitstapje een paar mooie beklimmingen. Die lijken nu te worden overgeslagen. Zonde, maar het zal de sfeer niet drukken.

Zondag de 25e, de dag voor de tweede rustdag, liggen de Brenta dolomieten te wachten. In deze etappe rijden ze door San Martino Colle Umberto om Bottecchia te eren, maar het grote punt is de Monte Grappa! Smullen!

Week 3 is in elke grote ronde de beslissende week. Ook in de Giro d’Italia ligt er een aardige uitdaging. De dinsdag na de rustdag is de hele dag klimmen. Het begint vanuit Piazzola sul Brenta met een lange oplopende aanloop en dan is het op en af  richting San Valentino (Brentonico) met vier bergen en de laatste berg is de aankomst bergop.

De woensdag is een prachtige dag met finish in Bormio. Twee minpunten: de Mortirolo zit erin, maar van de ‘verkeerde’ kant. De kans om ook de Stelvio mee te pakken, die is ook overgeslagen. De Passo del Tonale zit wel in deze etappe (en de kleine le Motte voor Bormio). Dus het wordt mooi, maar niet zo episch als het zou kunnen zijn.

De donderdag is de 18e etappe met overgang van de Dolomieten naar de Alpen in het Aosta Dal. De overgangsetappe is geen sprintersklusje, een mogelijke kans voor de vluchters en puncheurs met iets extra.

De Giro zal de komende jaren in Rome finishen, dus etappe 19 en 20 zijn nog de enige klimetappes. In het Aostadal is de koninginnerit gelegd, met ruim 5000 hm. Van Biella naar Champoluc is het op en af. Col de Joux, Tzecore (15%) en Saint-Pantheléon vormen met elkaar een monsteruitdaging. Op zaterdag is het in de 20e etappe een klassieke finish bij Sestriere. De voorlaatste klim is de colle del Finestre. Mocht de Giro nog niet beslist zijn, dan is dit nog hét moment!

Rome is Rome en na 140km zal er gesprint worden, toch? We gaan het zien.

Zin in!

Wat is jouw favoriete etappe?