Foto Adam Nunn
Paklijst, inpakken, wegwezen: de verborgen logistieke wereld achter een wielerploeg
Terwijl renners rondjes rijden door de woestijnlandschappen van Saoedie Arabië, Oman en de Verenigde Arabische Emiraten, worden ze trouw gevolgd door de mechaniekers en ploegleiders. Op de volgauto een rij met fietsen en wielen, in de wagen nog meer wielen, gels, repen en bidons. Het is een minutieuze operatie, die elke dag weer opnieuw begint: fietsen klaarmaken voor de koers, auto gereed. Genoeg bidonnen? Check. Wielen? Check. Materiaal? Check. En los.
Dan in de koers: wisselen van fiets, wisselen van wiel, klein mechanisch defect, batterij wisselen. Of niet. Finish. En dan weer fietsen schoonmaken, invetten en klaarzetten. Bidonnen vullen, gels en repen En weer een nieuwe dag.
Het runnen van een wielerploeg is veelal meer een logistieke, dan een sportieve operatie. Veel ploegen hebben hun service course op het Europese vasteland. Van daaruit reizen de fietsen, wielen en alles daaromheen de wereld over.
Zo ook bij Q36.5 Pro Cycling. Dit team met een Italiaans-Zwitserse hoofdsponsor (en een lading cash) heeft het ‘magazijn’ in Nederland. Voor een koers in het Midden-Oosten betekent dit een fikse logistieke operatie.
Inpakken, maar nog niet wegwezen
Mechanieker Daan van den Berg legt het uit:
We moeten alles inpakken. Dat klinkt misschien gek, maar dit is wat het verschil is tussen races in zeg Spanje en het Midden oosten. Onze truck heeft altijd een grote hoeveelheid standaard onderdelen, zoals wielen, tools, eten en koelboxen gereed. Alles heeft zijn eigen plek. Voor een race als de AlUla Tour moeten we letterlijk alles inpakken wat we nodig denken te hebben, want je kunt in een lokale fietsenwinkel geen reserveonderdelen krijgen. We werken met een checklist, gemaakt door de meereizende mechanieker en de soigneur en die werken we minutieus af.
Maar hoe gaat dit dan richting de bestemming? Wat blijkt, de organisatie voor deze rondes had in Parijs een cargovliegtuig klaar staan waar iedereen zijn spullen in kwijt kon. De pallets rollen dan in Saudi van de band en dan gaan de mechaniekers ter plaatse aan de slag.
In het voorbeeld van Oman vliegen wij op een normale vlucht en dan heb je te maken met maximale baggage. We moeten dan efficient inpakken. We gebruiken onze Scott bike bags, doen daar het frame in en halen de wielen, derailleur, zadelpen en alles eraf. Dan wordt alles gewogen en vullen we de tassen tot het maximum af met bars, gels, tools en de rest. We vliegen daarvoor vanaf Brussel, dat maakt het wat overzichtelijker.
Wat neemt een ploeg nu mee?
- twee (2) complete fietsen per rijder
- Remschijven
- Wielen
- Banden
- Sealant
- Derailleurs
- Kettingen
- Remschijven
- Verschillende sturen
- Zadels
- Luchtcompressor
- Massagetafel
(vervolg)
- Gereedschap
- Koelbox
- Gels, bars
- Radios
- Onderhoud- en schoonmaakproducten
- Honderden bidons
- Losse navigatiecomputers
- Fietsstandaard
- Extra helmen
- Extra schoenen
- Regentassen
De coureurs pakken hun eigen setjes kleding mee, maar de rest komt allemaal uit de Service Course. Als de races klaar zijn, dan volgen de spullen dezelfde route, in omgekeerde volgorde.
Een ding is zeker: er komt altijd minder terug dan dat er meeging. Want bidons en voedsel, dat zijn verbruiksartikelen. De rest wordt weer schoongemaakt en eenmaal schoon teruggeplaatst op de daarvoor bestemde plek in de Service Course. Wachtend op de volgende race.
En zo begint het weer opnieuw: paklijst, inpakken en wegwezen. Een fietsteam runnen is een logistieke operatie, wat je gerust een sport mag noemen.
Meer over het team: https://www.q36-5procycling.com/
