De Tour van 1987 – uit de wind zitten – door Gert Jakobs

Meer dan alleen etappes winnen

J.P. bracht de groene trui mee naar Parijs. Het werd een Tour van heel veel op kop rijden, maar het resultaat was er dan ook naar.

Tijdens de rit naar Avignon, (zie foto) was het wederom van op kop stoempen. Strak tempo, zodat een ontsnapping op touw zetten, een onmogelijke missie bleek, Gerrit Solleveld en ik konden dat als de allerbesten.
Gerrit, een beer van een kerel, daar kon je ook goed bij uit de wind zitten.

Nu heb je ook van die punaisewippertjes, veelal berggeiten, daar kon je helemaal niet bij uit de wind zitten. Die gasten zijn veel te smal, te klein, en pedaleren met reigerranke flamingo benen.

Eén van hen ‘Robert Millar’ (hier rechts op de foto met grote bril), zag eruit als een “Femme Fatale”. Met de kennis van nu zul je zeggen: ook toen al!

Wanneer ik achter de Schot Millar reed gebeurde er het volgende:
Hij had betoverende grijs blauwe ogen die als edelstenen schenen in de goudgele zon.
Zijn lange, zwarte lokken vielen als een waterval over zijn ranke schouders.
Zijn strakke koersbroek accentueert zijn vrouwelijke vormen.
Elke pedaalslag is sierlijk en zelfverzekerd, met een betoverende glimlach die geheimen verbergt.
Zijn aanwezigheid werkte op mij hypnotiserend, zijn stem fluisterend als een zucht van de wind, waardoor je niet anders kunt dan aantrekking voelen.
Een mysterie, een verleiding, ze is zowel een droom als een gevaar.

Wanneer ik dit ‘s avonds op de hotelkamer aan Poppel vertelde, zei hij: “je bent knettergek, deze Tour duurt voor jou een week te lang.”

Ik zei dan, ik kan er niets aan doen, ik krijg er toch wulpse gevoelens van wanneer hij voor mij rijdt.

Vele jaren later, zit ik als vaste analist aan tafel bij TourduJour.

De redactie heeft mij op het hart gedrukt, om niet alléén verhalen te vertellen over sprints en vlakke etappes, maar mij ook te verdiepen in bergrenners uit mijn tijd.

Zo dus…. Ik google en zoek naar Robert Millar, en wat denk je ?

Hij is getransformeerd naar vrouw. Ik verzin het niet hè, ik verzin het niet!!!

Robert is tegenwoordig Philippa York, en danst door de dagen op naaldhakken, met lange blonde haren. Op en top vrouw.

Vorige maand heb ik van Poppel gebeld en gezegd: “moet je horen die Robert Millar hè…………………………….”

Hij zei kom je nu weer aan te zeiken met die Millar, opzouten ermee.
Ik zei kerel, KEREL, hij is getransformeerd naar vrouw. “Ja, watte?!” zei hij, “dat meen je niet?”

Ik zei hem: “hee Poppel, ik had het 35 jaar geleden al goed gezien hè 🤩🤩🤩”

#derrrannn