Espresso | ‘Verse koffie’ en een caffè sospeso in Napels

Ooit mocht ik aanschuiven bij een workshop voor literair vertalers uit het Nederlands in het Italiaans. Ze bespraken die middag een fragment uit het boek Het verdriet van België van Hugo Claus (wat overigens niet gaat over het voorjaar van Arnaud de Lie) en het ging voornamelijk over één scène waarin de familie Seynaeve onverwacht bezoek kreeg en de mater familias aan zoonlief vraagt een verse pot koffie te zetten. De Italianen vroegen zich af wat dit in hun taal moest worden, want daar is elke koffie vers en roept de toevoeging van dat bijvoeglijk naamwoord veel vragen op.

Er is echter wel een koffie die niet meteen opgedronken wordt. Dat is de Napolitaanse traditie van de caffè sospeso, waarbij een klant naast een koffie voor zichzelf ook alvast een tweede afrekent voor iemand die het minder breed heeft. Tegenwoordig kom je dit gebruik ok in andere Italiaanse – en soms zelfs Nederlandse – plekken tegen.

Maar op culinair gebied kunnen de renners vanavond na de etappe natuurlijk sowieso hun hart ophalen. Kan ‘onze Taco’ bijvoorbeeld een etappeoverwinning vieren met een ambachtelijk ijsje? Het rennersdiëet zal een gefrituurde pizza wel niet toestaan, dus dat zal eerder iets voor de ploegleiders zijn. Veel van de beschikbare geneugten in Napels zijn niet heel goed voor de gezondheid. Daar kon de in de stad alomtegenwoordige Diego Maradona over meepraten.