Koersverhalen

The battle of the cannibals

Wie Vlaanderen zegt, zegt fietsen. En wie fietsen zegt, zegt Eddy Merckx. De grootste wielrenner aller tijden – “De Kannibaal” – werd op 17 juni 2025 tachtig jaar. Maar wist je dat Sven Nys, dé koning van het veldrijden, exact 31 jaar later op dezelfde dag werd geboren? Ook hij draagt de bijnaam “De Kannibaal”, zij het met een regionale toevoeging: “De Kannibaal van Baal”. Beide legendes komen uit Vlaams-Brabant, net ten oosten van Leuven – een regio die letterlijk en figuurlijk doordrenkt is van de wielercultu

Flanders: Bakermat van de Wielersport

Vlaanderen, het noordelijke, Nederlandstalige deel van België, ligt pal tegen Nederland aan. Het is niet alleen bekend om zijn rijke middeleeuwse geschiedenis, maar ook als hét mekka voor wielerfanaten. Denk aan de Ronde van Vlaanderen, E3 Saxo Classic, en Ghent-Wevelgem – allemaal klassiekers over verraderlijke kasseien en steile hellingen zoals de Koppenberg, Oude Kwaremont en Paterberg. Maar ook voor veldrijden is Vlaanderen de heilige graal. Crossen als de Koppenbergcross, Zonhoven en natuurlijk de GP Sven Nys trekken jaarlijks duizenden fans. Niet voor niets heeft de toeristische dienst “Cycling in Flanders” opgericht – een heus paradijs voor wie zijn kuiten wil testen op Vlaamse bodem.

Op uitnodiging van “Cycling in Flanders” en “Visit Flanders” trok de redactie van hetiskoers.nl naar Leuven om het Sven Nys Cycling Center te bezoeken en de gloednieuwe fietsroutes te verkennen die in het teken staan van de verjaardagen van Merckx en Nys. Wat volgde, was een avontuur vol sappige verhalen, iconische muurschilderingen en – uiteraard – Belgisch bier.

De samenstelling van de groep journalisten kan zien als het begin van een goeie grap. Steek 2 Belgen, een Nederlandse, een Spanjaard, italiaan en een Amerikaan samen en het zal nooit saai worden. Maar er was een goeie dynamiek samen.

Onze uitvalsbasis: Leuven. Een charmante universiteitsstad met internationale flair, historische gebouwen, een fietsvriendelijke infrastructuur én de thuisbasis van brouwerijen als Stella Artois en het hippe Brouwerij de Coureur.

Leuven: Fietsparadijs met Bourgondische Allure

Leuven is vlot bereikbaar, op slechts 20 minuten met de trein van Brussels Airport. Aangezien ik zelf afkomstig was uit de buurt zat ik een uurtje op de trein naar Leuven, met een hotel op loopafstand van treinstation. De stad ademt een ontspannen, jonge sfeer dankzij de vele studenten, terrasjes en festivals zoals Rock Werchter. Of je nu komt voor een korte citytrip of een sportieve fietsvakantie, Leuven biedt het beste van twee werelden: overdag trappen, ’s avonds tafelen.

Ook de wielerhistorie van Leuven is indrukwekkend. In 2021 finishte hier het WK wegwielrennen, waar Julian Alaphilippe en Elisa Balsamo de regenboogtrui veroverden. In 2024 werd de stad opnieuw wielerhoofdstad, ditmaal als aankomstplaats van het WK Gravel.

De Eddy Merckx Route: Een Ode aan de Grootmeester

Ter ere van Eddy Merckx’ 80ste verjaardag werd zijn fietsroute vernieuwd. De oorspronkelijke route werd verdubbeld: 149 kilometer met 1130 hoogtemeters, startend bij het Boerenhof in Meensel, een gezellig wielercafé met terras en parking.

Twee kilometer na de start kom je al in Kiezegem, de geboorteplaats van Merckx. Daar vind je een gedenkplaat aan zijn geboortehuis, een bronzen standbeeld, en een kleurrijke muurschildering tegenover het Café ’t Klein Verlet – een waar pelgrimsoord voor wielerfans.

De route zelf slingert door glooiende akkers, kleine dorpen, en langs kastelen zoals het Kasteel van Horst. Je komt langs kerken, kapellen en pittoreske wegen. Verwacht geen hoge Alpenpassen, maar een constante op en neer van kleine hellingen tussen de 2 en 4%. Toch krijg je over de volledige rit bijna 1200 meters aan stijging voorgeschoteld. Ik zie hier wel de mogelijkheid om bij elke helling een sprintje te plaatsen en het goede fietsgevoel te krijgen. Zalig gewoon!

Hoogtepunten zijn onder andere een pittige kasseistrook en een klimmetje van 14%. De wegen zijn goed geasfalteerd, rustig en vaak volledig autovrij. Ondanks de lengte is het een route die vlot rijdt. De Merckx-geest waait mee met elke pedaalslag.

Voor wie de volledige route net iets te gortig vindt, is de oude kortere versie nog steeds beschikbaar.

Onze Ervaring op de Eddy Merckx Route

Wij reden de rit met een internationale groep wielerjournalisten op Ridley Fenix endurancefietsen, voorzien van Shimano Di2 en goede ondersteuning van Go 4 Cycling. De zon scheen, het asfalt rolde onder ons door, en op kilometer 39 hielden we een welverdiende picknick. Ondanks een lege Di2-batterij wist onze redacteur de route met een beetje improvisatie toch te voltooien – net zoals Eddy dat vroeger met zijn 42×21 zou doen.

De Sven Nys Route: Cross-DNA op de Weg

De Sven Nys Route is met 100 km en 912 hoogtemeters wat korter, maar zeker niet minder pittig. Hij start en eindigt aan het Sven Nys Cycling Center in Baal – een wielerwalhalla met museum, café, shop, douches en zelfs een gratis zonnecrème te verkrijgen! (iets wat ik beter direct had gedaan)

Nys zelf werkte mee aan het ontwerp van de route, die zijn trainingswegen volgt. Verwacht meer punchy klimmetjes, enkele steile afdalingen, een passage over packed dirt, en een uitsmijter op kilometer 90: een 400 meter lange helling met 14%. Geen sinecure! Maar we geraken er als groep wel vlot over.

Onderweg word je getrakteerd op prachtige uitzichten over bossen, wijngaarden, kunstinstallaties zoals een “trap naar nergens”, en – uiteraard – een muurschildering van Sven zelf. Het parcours ademt cyclocross: kort, krachtig, technisch, maar perfect te doen voor elke geoefende wielertoerist.

Fietsen in het Hageland: Perfect voor Klimmers en Bourgondiërs

Beide routes doorkruisen het Hageland, een regio die weliswaar minder bekend is dan West-Vlaanderen met zijn voorjaarsklassiekers, maar minstens even aantrekkelijk. Je rijdt over glooiend terrein met weinig verkeer, pittige maar korte hellingen, en af en toe een kasseistrook om het authentieke Flandriengevoel te ervaren.

Het fijne aan deze regio is dat je zowel met de racefiets als gravelbike uit de voeten kunt. Er zijn tal van knooppuntroutes, en Cycling in Flanders heeft alles goed bewegwijzerd. Voor wie zelf geen fiets meebrengt: er zijn voldoende verhuurpunten in en rond Leuven.

Bourgondisch Genieten Na de Rit

Na al dat trappen wil een mens ook genieten. Gelukkig is Leuven op culinair vlak een topper. Enkele aanraders:

Brouwerij de Coureur: Klein, gezellig en volledig gewijd aan de koers. We kregen een rondleiding van de eigenaar in zijn brouwerij en ook een proeverij kon niet ontbreken. Het leuke was dat elk biertje de naam van een koersterm kreeg. Wat wil je nog meer?

Habibi in Hal 5: Palestijnse gerechten met een hoog sharing gehalte. We kozen voor een groot sharing menu en die ontgoochelde helemaal niet. Om lekker duimen en vingers van Aaf te likken!

Troubadour: Voor een uitgebreid Belgisch-Frans diner met bijpassende wijnkaart.

De Hoorn: Luxe in de oude Stella Artois brouwerij. Toen we moesten wachten op ons eten was er zelfs even tijd om delen van de oude brouwerij te bezichtigen.

Afsluiten doe je natuurlijk op de Oude Markt – de langste bar van Europa – waar je tussen tientallen cafés met een lokale tripel in de hand nageniet van je rit.

Leuven als Fietshoofdstad

De stad heeft zichzelf stevig op de kaart gezet sinds de WK’s in 2021 en 2024. Overal in de stad zie je verwijzingen naar deze koersmomenten. Fiets of wandel je door Leuven, dan herken je meteen de passages uit de tv-uitzendingen. De infrastructuur is perfect: brede fietspaden, voorrang voor fietsers, en een ontspannen sfeer.

De combinatie van sportieve uitdaging overdag en stadsgenot ’s avonds maakt Leuven en het Hageland tot een ideale bestemming voor een lang fietsweekend.

Conclusie:

Wie zichzelf een fietser noemt, moet minstens één keer in zijn leven naar Leuven en omstreken geweest zijn.. Of je nu droomt van kasseiklimmen zoals Merckx of crossgewijs door de heuvels wil stoempen zoals Nys, hier vind je alles: historische routes, muurschilderingen, topinfrastructuur, heerlijke biertjes en Bourgondisch eten. De Eddy Merckx- en Sven Nys-routes bieden elk op hun manier een unieke blik in het wielerhart van Vlaanderen.

Lees ook van Ralph Ornelis

The battle of the cannibals

Koersverhalen

Review Enve Fray, a bike to be afraid of

Service Course (Materiaal)

Lees ook van Ralph Ornelis

The battle of the cannibals

Koersverhalen

Review Enve Fray, a bike to be afraid of

Service Course (Materiaal)