Dromenvanger

Het is niet zelden dat je een kopman en knecht samen op pad ziet gaan. Wat heet. In de bergen is het schering en inslag. In het peloton zijn knechten toegewezen met de simpele taak om hun kopman te leiden. Vingegaard schijnt een siamese tweeling te zijn met Campenaerts. Al was het maar vanwege de zelfde (kinder)fietsmaat.

Jonas Rickaert is misschien wel de vereenzelviging van de knecht. Al zes jaar bij de mannen van Roodhooft, de zes jaren ervoor bij Topsport Vlaanderen en in die periode één enkele zege, in Dwars door het Hageland. Kansen op een podiumceremonie in de Tour: nihil. Het was zijn droom, om ooit een keer op dat podium te staan. Hij deelde zijn droom aan tafel met Mathieu. Het plan was geboren en in etappe 9 van de Tour 2025 hadden zij een hoger doel: Jonas’ droom.

Het is een dag om niet te vergeten. Niet alleen omdat twee renners zich de hele etappe compleet uit elkaar trekken en in dat proces de sprintersploegen tot waanzin drijven. Het is ook het moment waarop grote renners groots worden. Waar het 20 jaar geleden ondenkbaar was dat een kopman zich een hele dag zou uitsloven voor een knecht, zien we dat nu wel. Het verwezenlijken van Rickaerts droom komt op het conto van Van Der Poel.

En passant flirt Maestro Mathieu met de ritoverwinning, maar een kilometer voor het eind wordt Supermathieu gegrepen. Dat Tim Merlier de etappe wint voor Jonathan Milan, is bijna een voetnoot bij het kunstje van de mannen van Alpecin-Deceunink. Na de streep wordt eens te meer duidelijk: VDP deed het echt voor Jonas en met trots: ‘I’m super happy’ als hij hoort dat Rickaerts droom ook werkelijkheid is geworden.

We hebben Mathieu hoog zitten en vaak komen superlatieven te kort. Bijnamen heeft hij te veel, maar die van ‘dromenvanger’, die ontbrak nog op zijn lijst.

Opdat er maar meer van zulke dromenvangers mogen opstaan.