Een frappant verschil tussen voetbal en wielrennen is dat ik wel juich als de Uruguayaanse spits van Ajax scoort, maar een etappeoverwinning van Luis-Léon Sanchez me nauwelijks wat doet. Dat ik niet geïnteresseerd ben in de prestaties van Nederlanders die in het buitenland voetbalen, maar wel hoop dat Karsten Kroon een mooie koers wint. Het zijn magere jaren voor mensen met een oranje wielerhart.
Het verlangen naar Nederlands succes in de wielersport is groot. En niet alleen bij mij. In de tourpoule van het Dagblad van het Noorden werden de onderste regionen van de poule bevolkt door mensen die enkel Nederlanders opstelden. Zijn deze mensen onkundig? Ja vast, maar mooi dat menig Het is Koers-redacteur een Nederlander tipte in zijn poule voor Alpe d’Huez. De wens als vader van de gedachte.
Hoe moeten we nu terugkijken op de Tour? Teleurgesteld? Of hoopvol?
Stel dat renners van vroeger in de laatste Tour zouden hebben gereden. Had Nijdam dan weg kunnen rijden van de Cavendish-trein? Had Dekker drie keer een ontsnapping kunnen afronden? Zou Solleveld een dag vooruit hebben mogen rijden omdat de anderen het weer te slecht vonden? Bewijzen kan ik niks, maar vooruit: mijn inschatting is dat geen van allen een schijn van kans had gehad. Dat is de tragiek van deze Tour: de Nederlanders fietsen weer even aanvallend als tot een jaar of tien geleden, maar de koers is te zeer veranderd om dat vooralsnog tot resultaat te laten leiden.
De afgelopen jaren was het met die vrijbuitersgeest overigens bar gesteld. We waren al blij als Niki Terpstra eens in de chasse patat zat in de 17e etappe ofzo. Of vorig jaar. Een dodelijk saaie tour, vanuit Nederlands perspectief. Rabobank viel zegge één keer aan (maar het was slechts die Rus, Menchov, en hij demarreerde nog halfslachtig ook). Ik heb moeite om te juichen voor Gesink die zesde wordt in het eindklassement maar nul keer aanvalt. Hoe knap ook, de wijze waarop Mollema dit jaar tweede werd in een etappe deed me meer plezier.
Maar als ze er iedere dag bij zaten, waarom is er dan niet gewonnen? Misschien hebben ze pech gehad, maar aannemelijker is dat er in de Tour dingen structureel zijn veranderd. Léon gaf in een eerder stuk een aantal redenen waar ik me wel in kan vinden. Wat mij, met hem, opvalt is dat er in de Tour dezer dagen vooral grote winnaars zijn. Afmakers zoals Cavendish, Evans, Hushovd, Samuel Sanchez, Gilbert, Schleck. Boasson Hagen bevestigt wat we wisten, Luis-Léon Sanchez wint zijn derde dus is ook een grote, Farrar won al in alle grote ronden. Slechts een enkeling onttrekt zich aan deze wetmatigheid zoals Vanendert en Rolland. En die konden wel eens rap een mooie erelijst bijeen gaan fietsen.
Op het vlakke hebben we, zoals Terpstra terecht opmerkte, niks te zoeken zolang de sprintersploegen rijden zoals ze doen. Voor de licht geaccidenteerde etappes hebben we in de toekomst wellicht Boom en Langeveld. Het goede nieuws is wat mij betreft dat er een aantal vrijbuiters zit aan te komen die meer dan fatsoenlijk bergop kan. Ruijgh (hoewel nog niet in de aanval gezien), Hoogerland, Mollema, Kruiswijk, Dekker, Ten Dam. Ook Gesink reed buiten de Tour van vorig jaar hier en daar behoorlijk aanvallend (en dan ben ik gelijk fan).
De teller blijft dit jaar in de Tour op nul staan. Ik heb de hoop dat het de komende jaren florissanter wordt. Een aantal van onze jongens zal uitgroeien tot echte afmakers, daar twijfel ik eigenlijk geen moment aan. Pas als ze weer grote klassiekers winnen, komen de etappezeges in de Tour. Tot die tijd kijken we met een oranje hart beter naar de Giro en Vuelta. Daar hebben vedettes in spé en renners die wat ze aan talent tekort komen compenseren met aanvalslust, meer kansen. De 66e editie van de Ronde van Spanje begint op zaterdag 20 augustus 2011 met een ploegentijdrit in Benidorm. Ik ga er vast voor zitten. Hup Holland!
- 6 april 2014: Het is Koers en de Muur presenteren de Ronde van Vlaanderen Live! - 30/01/2014
- Raad het plaatje: de oplossing - 30/03/2012
- Raad het plaatje - 30/03/2012
Laten we het op Neerlands glorie houden. Wanneer we ons alleen tot Holland beperken worden de kansen bepaald niet groter.
Hehe, jij komt net als ik uit ‘de provincie’ :)
En 90% van onze coureurs. Echte renners komen niet uit een stad. En slinger me nu niet met uitzonderingen om de oren aub :)
Dus Knetemann was geen echte renner ;)
De titel is ontleend aan (lees: schaamteloos gejat van) een boek van Wim Amels & Cor Vos
Karsten, de held.
Heerlijk, de Vuelta. Hup Igor Anton! Hup Mikel Nieve!
Overigens zou een Raboploeg die op iets meer gericht is dan alleen het klassement van Gesink, waardoor er in de eerste week ook mannen mee kunnen in ontsnappingen, niet verkeerd zijn. Twee man die bij hem blijven op het vlakke en twee man die hem in de bergen kunnen bijstaan, dan kunnen er nog vier vrijbuiten.
Toch was dit de mooiste tour sinds -zeg- 1998. Eindelijk weer een groepje kanshebbers die het tot het eind hebben moeten uitvechten. Dat de Nederlanders daarbij niet meekonden (om welke reden van blessure, tactiek of onervarenheid dan ook), heeft mij weinig beklemd. Ben het wel eens met de stelling dat de vlakke etappes vreselijk voorspelbaar zijn en dus saai tot de laatste vier kilometer.
Of deze generatie iets zal gaan brengen hangt denkt ik ook af van wat onze ploegen doen. Gesink een dergelijk belangrijke rol geven is misschien een mooi gebaar, maar als hij, zoals nu, niet meekan, heb je als ploeg gefaald in de voorbereiding – je moet wel een alternatief voorhanden hebben in een negenkoppige ploeg. Vacansoleil heeft het volgens mij juist enorm goed gedaan door altijd initiatief te tonen en uiteindelijk ook veel in het nieuws te zijn. Wellicht moeten we even wachten tot deze renners wat ouder zijn voor we ons oordeel geven; ondanks de tegenslagen hebben we voldoende inspanningen gezien die hoop geven voor de toekomst.
Ik blijf me overigens iedere keer weer verbazen over m.n. de Raborijders in relatie tot vallen. Geesink en Ten Dam zijn de meest notoire voorbeelden hiervan. Hier ligt toch een cruciaal probleem in het vergaren van echte prijzen voor deze dure ploeg.
Daarnaast denk ik dat de diverse directeurs sportif van Rabobank het noodzakelijke gogme missen. Aardige en kundige mensen maar ik mis gif, ik mis gvd’s. Veel te braaf, te netjes. Dat zie je ook terug in de teamsamenstelling. Nukkigheid en opstandig gedrag worden weggemoffeld cq niet getolereerd. Alles volgens het geoliede systeem en that’s it. Check bijvoorbeeld ex Rabo’s als Flecha en Nuyens. Okay, hun palmares stokt bij De Omloop resp De Ronde maar wel behaald in eerste seizoen na Rabo. Check ook de voorbije NK’s. Pijnlijker kan niet.
Hoe het ook zei, ik ben er nog niet van overtuigd dat de komende jaren beter worden, ondanks het talent dat thans rondrijdt. Ik ben ook een beetje bevreesd voor een renner als Ruijgh. Wellicht foute gedachte (doping?) maar plots te goed, te rap, te veel in het nieuws.
Toch, vanuit NL optiek, meest genoten van Hoogerland de voorbije TdF. Zijn palmares zal wellicht altijd aan de magere kant blijven omdat hij op de een of andere manier vaak net te vroeg of net te laat komt maar hij maakt tenminste optimaal gebruik van zijn talenten hetgeen ik bij vele NL rijders nauwelijks heb gezien. Niet in de Tour, niet in de klassiekers (Omloop is geen klassieker) en niet in de kleinere etappekoersen die er toe doen.
En vanuit objectieve zin is er thans maar 1 renner die er toe doet en dat is Gilbert. Frappant dat ze in Vlaanderen nog altijd de naam Boonen met gelijk respect uitspreken als de naam Gilbert terwijl laatstgenoemde toch echt met kop en schouders het metier aanvoerdt, meer dan Boonen ooit heeft gedaan. Gilbert blijft dan toch een Waal (?) ondanks zijn perfect Nederlands. Volgende overwinning voor Gilbert? Eneco Tour 2011.