In de afdaling van de Port de Balès rijdt Contador achter een brommer: Suzuki Samuel Sanchez. Landgenoot, geen ploegmakker. Sanchez jaagt hetzelfde doel na als Contador en Menchov: zoveel mogelijk tijd terugnemen op Andy. Anders dan Alberto en Denis woekert de Asturiër daarbij wel erg roelekoos met zijn krachten.
La Furia Roja, verenigd in het wielrennen als in het voetbal.
Ooit was het anders.
Niets gunden ONCE en Banesto elkaar in de vroege jaren ’90. Vochten totderdood voor de overwinning in het ploegenklassement. Ook de uitlatingen in de pers waren niet altijd voor de poes. Denk maar aan de hoogdagen van Laurent Jalabert, toentertijd in ONCE-loondienst. Erg hongerig. Tussenspurts, ritzeges, ontsnappingen: hij deed het allemaal.
“Onmogelijk”, zei Eusebio Unzué, Banesto’s sportdirecteur, in suggestief Spaans. “Eso no se puede hacer.”
De twee Spaanse ploegen zijn thans historie. Banesto werd iBanesto.com, later Iles Balears, uiteindelijk Caisse D’Epargne. ONCE werd vanaf 2004 Liberty Seguros, ten slotte Astana. Caisse d’Epargne (Banesto) en Astana (ONCE): oude vijanden, nieuwe vrienden.
De vonk slaat over tijdens de Dauphiné van 2009. Alejandro (Caisse) en Alberto (Astana) sluiten een niet-aanvalspact. Evans, op dat moment wellicht de betere, bijt zijn tanden stuk op het kersverse koppel. Alejandro wint de Dauphiné.
Dat werd niet vergeten. Tijdens de beklimming naar Morzine-Avoriaz presenteert José Iván Gutiérrez Palacios (Caisse), gegrepen na een lange vlucht, een bidon aan landgenoot Alberto (Astana). Geen water voor Andy.
Equipos nacionales, zoals weleer: Luxemburg zou er niet mee gediend zijn.
Auteur: Ken Lambeets
- De Dag Waarop Mijn Laatste Wielerheld Het Peloton Verliet - 24/01/2018
- De dag dat ik een quizvraag werd - 20/06/2017
- Herinneringen aan mijn Tourtijdritten - 01/07/2015
Geef een reactie